ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
੬੧. ਵਿਜੋਗਣ.
(ਬਹੁਤ ਲੰਮੀ ਹੇਕ ਵਾਲੇ ਜ਼ਨਾਨੇ ਗਾਉਣਾਂ ਦੀ ਲੈਅ ਵਿਚ)
੧.
ਸੋਣਿਆ ਪੰਛੀਆ !
ਬੀਬੇ ਕਬੂਤਰਾ !
ਉੱਡੀ ਖਾਂ,
ਉੱਡ ਕੇ ਚੜ੍ਹ ਜਾ ਅਕਾਸ਼ ।
ਮੋਤੀ ਚੁਗਾਵਾਂਗੀ,
ਝਾਂਜਰਾਂ ਪਾਵਾਂਗੀ,
ਇਕ ਵਾਰੀ ਜਾਵੇਂ
ਜੇ ਢੋਲਣ ਦੇ ਪਾਸ ।
ਸਰਵੀ ਪਹਾੜੀ ਊ,
ਫੱਬੀ ਹੋਈ ਮਾੜੀ ਊ,
ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਈ
ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਬਾਸ ।
ਸੂਰਮਾ, ਸੁਘੜ,
ਸਲੋਨਾ, ਗੁਮਾਨੀ ਉਹ
ਕਰਦਾ ਈ ਕੂਲ੍ਹੇ ਦੇ ਕੰਢੇ ਤੇ ਵਾਸ ।
੨.
ਆਖੀਂ ਸੂ,
ਚੰਗੀਆਂ ਚਾਈਆਂ ਮੁਹਾਰਾਂ ਨੀਂ,
ਕੀਤਿਆਂ ਸੁਖ਼ਨਾਂ ਨੂੰ ਛਡਿਆ ਵਿਸਾਰ,
ਦਰਸ਼ਨ ਦੀਆਂ ਤਾਂਘਾਂ ਮੁਕਾਈਆਂ ਨਾ ਆਣ ਕੇ,
ਦਰ ਤੇ ਖਲੋਤੀ ਆਂ ਪੱਬਾਂ ਦੇ ਭਾਰ ।
-੧੦੮-
