fal ਹਾ ਨਦ ਕਰ -- ¤ ਅਰ ਜੋ » ਾ ਕੇ ਨ ਵਾਰ ਹੈ, ਸ ਸੋ, ਖਣ ਗਣ ਮ उघ ੭ ਜਾਰੀ ਪੀਰਾਂ ੨੭ ਸੂਰਤ ਨਜਮ ਪ É૧૦ ਹਿਫਾਜ਼ਤ) ਵਿਚ ਹੋ ਅਰ ਜਿਸ ਵਕਤ ( ਸੌਂ ਕੇ) ਉਠਿਆ ਕਰੋ (ਤਾਂ) ਆਪਣੇ ਪਰਵਰਦਿਗਾਰ ਦੀ ਉਸਤਤੀ ਦੇ ਨਾਲ ( ਓਸ ਦੀ ) ਮਹਿਮਾਂ ਕੀਤਾ ਕਰੋ ॥੪੮॥ ਅਰ ਰਾਤ੍ਰੀ ਦੇ ਇਕ ਹਿਸੇ ਵਿਚ ਭੀ ਓਸ ਦੀ ਉਸਤੁਤੀ ( ਤਥਾ ਮਹਿਮਾਂ ) ਕੀਤਾ ਕਰੋ ਅਰ ਸਤਾਰਿਆਂ ਦੇ ( ਡੁੱਬ ਜਾਣ ਦੇ ) ਪਿਛੋਂ ( ਭੀ ) ॥੪੯॥ਰੁਕੂਹ ੨॥ ਸੂਰਤ ਨਜਮ ਮੱਕੇ ਵਿਚ ਉਤਰੀ ਅਰ ਇਸ ਦੀਆਂ ਬਾਹਠ ਆਇਤਾਂ ਅਰ ਤਿੰਨ ਰੁਕੂਹ ਹਨ । (ਪ੍ਰਾਰੰਭ) ਅੱਲਾ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ (ਜੋ) ਅਤੀ ਦਿਆਲੂ (ਅਰ) ਕਿਰਪਾਲੂ ( ਹੈ ) ( ਲੋਗੋ ! ਸਾਨੂੰ ਸ਼ਹਾਬ ) ਸਤਾਰੇ ਦੀ ਸੌਗੰਦ ਜਦੋਂ ਓਹ ( ਆਸ- ਮਾਨੋਂ ) ਟੁਟਦਾ ਹੈ॥ ੧ ॥ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਰਫੀਕ ( ਮੁਹੰਮਦ ) ਨਾਂ ਤਾਂ ( ਸੂਧੇ ਮਾਰਗੋਂ ) ਭਟਕੇ ਅਰ ਨਾ ਬਹਿਕੇ ॥੨॥ ਅਰ ਨਾ ਆਪਣੀ ਮਾਨਸਕ ਸੰਕਲਪ ਨਾਲ ਬਾਤਾਂ ਬਨਾਉਂਦੇ ਹਨ ॥ ੩ ॥ ( ਪ੍ਰਯੁਤ ) ਏਹ ( ਕੁਰਾਨ ਜੋ ਪੜ੍ਹ ਕਰ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ) ਵਹੀ ( ਆਕਾਸ਼ ਬਾਣੀ ) ਜੋ ਏਹਨਾਂ ਉਪਰ ਉਤਰਦੀ ਹੈ ॥੪॥ ( ਅਰ ) ਏਹਨਾਂ ਨੂੰ ( ਜਬਰਾਈਲ ਫਰਿਸ਼ਤਾ ) ਸਿਖਸ਼ਾ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀਆਂ (ਆਤਮਕ) ਸ਼ਕਤੀਆਂ ( ਬੜੀਆਂ ) ਸ਼ਕਤ- ਸ਼ਾਲੀ ਹਨ ॥੫॥ ਅਰ ਓਸ ਦੀ ( ਮਾਨਸਕ ) ਸ਼ਕਤੀ ( ਭੀ ) ਬੜੀ ) ਬਲਵਾਨ ਹੈ ॥੬॥ ਕਿ ਜਿਸ ਸਮੇਂ ਓਹ (ਆਸਮਾਨਾਂ ਦੀ) ਇਕ ਤਰਫ ਚੰਗੀ ਉਚੀ ਜਗਾ ਵਿਚ ਸੀ ( ਆਪਣੀ ਅਸਲੀ ਸੂਰਤ ਵਿਚ) ਸਾਰੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ( ਪੈਯੰਬਰ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ) ਆ ਇਸਥਿਤ ਹੋਇਆ॥੭॥ ਫੇਰ ( ਓਹਨਾਂ ਦੇ ) ਨਗੀਚ ਹੋਇਆ ॥੮॥ ਅਰ ( ਏਤਨਾਂ ਓਹਨਾਂ ਦੀ ਤਰਫ ਨੂੰ ) ਝੁਕਿਆ ਕਿ ( ਦੋਨਾਂ ਵਿਚ ) ਦੋ ਧਨਖਾਂ ਦੇ ਸਮਾਨ ਫਾਸਲਾ ਰਹਿ ਗਿਆ ਪ੍ਰਤਯੁਤ ( ਏਸ ਨਾਲੋਂ ਭੀ ) ਨਯੂਨ ॥੯॥ ਓਸ ਵੇਲੇ ਖੁਦਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੰਦੇ ( ਮੁਹੰਮਦ ) ਦੀ ਤਰਫ ( ਜਬਰਾਈਲ ਦਵਾਰਾ ) ਜੋ ਸੰਦੇਸਾ ਭੇਜਣਾ ਸੀ ਸੋ ਭੇਜਿਆ॥ ੧੦ ਪੈਯੰਬਰ ਨੇ ਜੋ ਕੁਛ ਦੇਖਿਆ ਸੀ ( ਓਹਨਾਂ ਦੇ ) ਦਿਲ ਨੇ ਓਸ ਵਿਚ ਕੁਛ ਝੂਠ ਨਹੀਂ ਮਿਲਾ- ਇਆ ॥ ੧੧ ॥ ਪੈਯੰਬਰ ਜੋ ( ਜਬਰਾਈਲ ਨੂੰ ) ਦੇਖਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਲੋਗ ਓਹਨਾਂ ਨਾਲ ਏਸ ਬਾਰਤਾ ਉਪਰ ਝਗੜਦੇ ਹੋ॥੧੨॥ ਹਾਲਾਂ ਕਿ ( ਝਗੜਨ ਵਾਲੀ ਤਾਂ ਕੋਈ ਬਾਰਤਾ ਨਹੀਂ ਕਾਹੇ ਤੇ ) ਉਨਹਾਂ ਨੇ ਤਾਂ ( ਮਾਰਾਝ ਦੇ ਵੇਲੇ ) ਪਰਲੀ ਹਦ ਦੇ ਸਮੀਪ ( ਵਰਤੀ ਬੇਰੀ ਬ੍ਰਿਛ ਤਾਂ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
ਪੰਨਾ:ਕੁਰਾਨ ਮਜੀਦ (1932).pdf/617
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ