ਪੰਨਾ:ਕਿੱਸਾ ਸ਼ੀਰੀਂ ਫ਼ਰਿਹਾਦ.pdf/70

ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

(50)

ਨਾਲਰੋਵੈ ਆਖੈ ਤਾਪਨੇ ਬੇਸਊਰਕੀਤ। ਬਾਦਸਾਹਦੇਨਾਲ ਨਾਜ਼ੋਰਕੋਈਦਿਲਵਿੱਚਏਹਜ਼ਿਕਰਮਨਜ਼ੂਰਕੀਤਾ॥ ਪਿਆਲਾ ਸੋਕ ਸਰਾਬ ਦਾਨੋਸ ਕਰਕੇਫੇਰਦਿਲਊਚਾਇਸ ਰਕੀਤਾ॥ ਨਾਮ ਸੀਰੀ ਦਾ ਵਿਰਦ ਹੋਗਿਆ ਉਸਦਾ ਓਸੇਨਸੇਨੇਚਾਇ ਮਖਮੂਰ ਕੀਤਾ। ਜਿਵੇਂ ਲੈਲੀ ਦਾ ਮਜਨੂੰ ਨੂੰਇਸਕ ਲਗਾ ਤਿਵੇਂ ਦੇਖ ਫ਼ਰਿਹਾਦ ਦਸਤੁਰਕੀਤਾ॥ਗਈਆਂਭੁਲਰਾਲਾਕੀਆਂ ਸਾਫਹੋਯਾ ਐਸਾ ਇਸਕਨੇ ਬਾਝ ਗਰੂਰਕੀਤਾ।ਜਿਵੇਂ ਸੇਰ ਆਇਆ ਵਿਚ ਪਿੰਜਰੇ_ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਨਾ ਉਜਰਮਜੂਰ ਕੀਤਾ। ਲੱਗਾਪ੍ਰੇਮਤਾਂ ਅੱਖੀਆਂ ਖੁੱਲ ਗਈਆਂ ਚਾਰੋਂਡਰਫ਼ ਮਾਸ਼ੂਕ ਨੇ ਨੂਰ ਕੀਤਾ ਸੀਰੀਂ ਨਜ਼ਰ ਆਵੇ ਜਿਧਰ ਨਜ਼ਰ ਫੇਰੇ ਹੋਰ ਦੂਸਰਾ ਦਿਲਥੀਂ ਦੂਰ ਕੀਤਾ ਲੈਸਾਂ ਫਿਦਾਰੈਨਿ " ਗ਼ਰ ਅਲਾਹੱਕ ਦੋਹਾਨ ਮਾਮੂਰਕੀਤਾ॥ ਖੁਦੀਛੋਡਕੇਮਿਲੇ ਖੁਦਾ ਆਪੇ ਏਸੇ ਖ਼ੁਦੀਨੇ ਮਾਰ ਮਹਜੂਰਕੀਤਾ।ਅਨਲਹੱਕ ਬੋਲੇ ਪਿਆ ਲਖ ਵਾਰੀ ਜਿਸ ਖੁਦੀ ਨੂੰ ਮਾਰ ਮਨੂਰਕੀਤਾ। ਕਿਹਾ ਵਾਦਹੂਲਾਸਰੀਕ ਮੌਲਾ ਮੈਂ ਤੂੰਨੇਬਹੁਤਕਸੂਰਕੀਤਾ॥ ਸਲਾਮਤ ਫਿਲਵਾਹਦਤ ਪੜੀਏ ਏਹ ਭੀ ਵਿਚ ਕਿਤਾਬ ਸਹੂਰ ਕੀਤਾ॥ ਦੂਈ ਗਈਤਾਂ ਆਪਹੀ ਆਪ ਹੋਯਾ ਜਿਵੇਂ ਬੀਜਦਾ ਬਿਰਖ ਬਟੂਰ ਕੀਤਾ | ਜਗਜਾਨਕੇ ਖੂਬ ਖਯਾਲ ਵਾਂਗੂੰ ਆਪੇ ਆਪਨੇਵਿਚ ਮਸਰੂਰਕੀਤਾ। ਗਧੀਰਾਤ ਫਰਿਹਾਦ ਦੀ ਯਾਦਅੰਦਰਦਿਨਹੋਯਾ ਤਾਂਰ ਜ਼ਹੂਰਕੀਤਾ ਕਿਹਾ ਬਾਪ ਨੇ ਦੱਸ ਹਵਾਲਬੱਚਾ ਕਹਿੰਦਾ ਖੈਰ ਹੈ ਭਲਾ ਗਫੂਰ