(31)
ਦੇ ਫੱਟ ਕਾਰੀ ਠੰਢੇਸਾਂਸ ਜਿਉਂ ਖਲਖਿਲਾਰ ੋ ਏਅਹਿਰਨ ਵਾਂਗ ਬੈਠੇ ਇਕ ਸਬਚਕਰਕੇ ਛਾਨੇ ਖਾਇਕੇ ਸੁਕਰ ਗੁਜ਼ਾਰ ਹੋਏ॥ਕੋਈਆਖਦੀਣੁਦਲਓ ਮੌਜ ਪਿਆਰੇ ਏਨਾਂ ਸਾਂਦੀਆਂ ਦੇ ਦਿਨ ਚਾਰਹੋਏ।ਓੜਕਲਿਆਤੰਬੋਲਡੋ ਬੇਨ ਸੇਹਰੇ ਜੰਞ ਜੋੜਣੈਤੁਰਤਭਿਆਰੁ ਹੋਏ॥ਕੋਈਬੱਘੀਆਂ ਖ਼ਾਸਿਆਂ ਹਾਥੀ ਤੇ ਕੋਈ ਘੋੜਿਆਂ ਤੇ ਅਸਵਾਰ ਹੋਏ।ਨਾਲ ਤਾਇਫ਼ੇ ਨੱਚਦੇ ਜਾਨ ਅੱਗੇ ਅਤੇ ਵਾਜਿਆਂ ਦੇ ਸੋਰਸਾਰ ਹੋਏ।ਨੌਸਹੁਚਾਹ ਘੋੜੀ ਅਸਵਾਰਕੀਤਾ ਅਤੇਸੀਸ ਤੇ ਫੁਲਾਂਦੇ ਹਾਰ ਹੋਏ ਨਾਲ ਘੋੜੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਗਾਨ ਨਾਰਾਂ ਸਾਡੇ ਲਾੜੇਦੇਭਾਗਬੇਦਾਰ ਹੋਏ।ਬੂਹੇਕੁੜਮਾਂ ਦੇ ਜਾਇਕੇ ਖੜੇ ਹੋਏ ਰੌਸ਼ਨਨਾਲ ਮਿਸਾਲ ਦੇ ਭਾਰ ਹੋਏ।ਕਿਸਨ ਸਿੰਘ ਸੋਹਾਵਣੀ ਸੇਜ ਸੋਹਣੀ ਜਿਵੇਂ ਫੁਲਾਂ ਦੀ ਰੰਗ ਬਹਾਰ ਹੋਏ॥੨॥
ਬਾਜ਼ੀ ਖੇਲਨੀ ਲੜਕੀਆਂ ਦੀ
ਵਾਗਘੋੜੀਦੀ ਪਕੜ ਖਲੋਰ ਹੈ ਲੱਗੇ ਸਗਨਸਗੂਨਕਰਾਵਣੇ ਨੂੰ।ਕੰਧ ਲਾਇਕੇ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਚਾਇ ਲਿਆਏ ਲੱਗੇ ਘੋੜੀ ਦੇ ਹੇਠ ਲੰਘਾਂ ਵਣੇਨੂੰ।ਆਈਆਂ ਲੜਕੀਆਂਬਾਲੀਆਂ ਸਾਲੀਆਂ ਭੰਫੜਦੀਲੀਆਂਮਾਰਡਰਾਵਣੇਨੂੰ ਦੇਵਨਗਾਲੀਆਂਤਾਲੀਆਂ ਮਾਰਰਹੀਆਂ ਆਇਓਂ ਅੰਮਾਂ ਦੀ ਧੀ ਵਿਆਹਵਣੇਨੂੰ ਭੈਣ ਚੋਦ ਲਾੜਾਸਰਬਾਲੜੇਦੀ ਲੱਗਾਅੱਜਕਰਤੂਤਕਢਾਵਣੇ॥ ਸਾਡੇ ਵੀਰ ਨੂੰ ਆਪਨੀ ਦੇਹਭੂਆ ਜੇਤੂਆਇਓਂ ਵੀਰਪਰਨਾਵਣੇ ਨੂ ਲਾਹਿ ਘੋੜੀਤੋਂ ਧਰਤ ਬਹਾਲਿਓਨੇ ਦੀਵੇ ਬਾਲ ਕੇ ਮੁਖ
