ਪੰਨਾ:ਕਿੱਸਾ ਸ਼ੀਰੀਂ ਫ਼ਰਿਹਾਦ.pdf/47

ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

(27)

ਦਿਲ ਭੀ ਪੈਚ ਦਰ ਪੇਚ ਪਾਏ ਪੇਚਦਾਰਦਸਤਾਰਥਮਦਾਰ ਵਿੱਚੋਂ ਕੰਠੇਕੜੇ ਤੇ ਙਧਕੀਆਂ ਕੰਨਵਾਲੇ ਵੱਲਵੱਲਜਾਵਨ ਦਿਲਦਾਰ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਬਦਰੇਮੁਨੀਰ ਨਜ਼ੀਰ ਕੈਸੀ ਇਕੋ ਬੇਨਜ਼ੀਰ ਸੰਸਾਰਵਿੱਚੋਂ। ਜੇਹੜਾ ਦੇਖਦਾਦੇਖਦਾਰਹਿਜਾਂਦਾ ਖਿੜਿਆ ਫਲ ਜਿਉਂ ਬਾਗ਼ ਬਹਾਰ ਵਿਚੋਂ ਕਿਸੇ ਗਲੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜੇਜਾਇਵੜਦਾ ਦੇਖਨਔਰਤਾਂ ਨਿਕਲਘਰਬਾਰ ਵਿੱਚੋਂ ॥ ਮਾਉਂ ਬਾਪ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਚੰਦ ਚੜਦਾ ਸੂਰਜ ਨਿਕਲੇਜਿਵੇਂ ਅੰਧਾਰ ਵਿੱਚੋਂ। ਦੇਖ ਮਾਮੀਆਂ ਫੁਫੀਆਂ ਜਾਨ ਸਦਕੇ ਲੈਣ ਵਾਰਨੇ ਆ ਵਾਰਵਾਰਵਿੱਚੋਂ॥ਅਰੇਬਾਤ ਦਸੀਲੜੀਰਸਭਿੰਨੀ ਦਾਨਾ ਨਿਕਲੇ ਜਿਵੇਂ ਅਨਾਰਵਿਚੋਂ ਸਮਝੇ ਚਮਕ ਮਰੋੜ ਪਿਆਰਿਆਂ ਦੀ ਬਾਤ ਦਰਦਦੀਕਰੇਪਿਆਰ ਿਹੋਂ॥ਕਿਸਨ ਸਿੰਘ ਆਛੰਦੜਾ ਲਾਡਲਾ ਸੀ ਹੀਰਾ ਲਾਲ ਜਿਉਂ ਸੋਨੇ ਦੀ ਤਾਰ ਵਿੱਚੋਂ॥੨੦॥

ਹੁਕਮ ਦੇਨਾ ਫ਼ਰਿਹਾਦ ਦੇ ਬਾਪ ਦਾ ਨੌਕਰਾਂ ਨੂੰ

ਇੱਕ ਰੋਜ਼ ਫ਼ਰਿਹਾਦ ਦੇ ਬਾਪ ਕੇਹਾ ਸੱਦ ਨੌਕਰਾਂਲਾਗੀਆਂ ਨਾਈਆਂ ਨੂੰ। ਕਿਤੇ ਕਰੋ ਖਾਂ ਸਾਕਲਛਿੱਕੜੇ ਦਾਜਿਵੇਂ ਕਰੇ ਜਹਾਨ ਕੁੜਮਾਈਆਂਨੂ ਨਾਤਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂਝੱਬ ਵਿਆਹਕਰੀਏ ਅਸਾਂ ਲਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਦੇਰਆਈਆਂਨੂ॥ਹੱਥਬੰਨ੍ਹਕੇਲਾਗੀਆਂ ਅਰਜ਼ ਕੀਤੀ ਅਸਾਂ ਪੁਛਆਵਨਾਮਾਈਆਂਨੂ॥ਤੁਸਾਂਜੇਹਿਆਂ ਨੂ ਨੂੰਹਾਂ ਦਾ ਨਹੀਂ ਘਾਟਾ ਆਖ ਦੇਂਵਦੇਗਏ ਦੁਵਾਈਆਂਨੂੰ॥ ਅਗਲੇ ਰੋਜ਼ ਫਰਿਹਾਦ ਦੀ ਹੋਈ ਨਿਸਬਤ ਲੋਗ ਦੇ ਵਦੇ