(17)
( ੧੭) (੧੭ ਕਿਤੇਸੇਵੀਆਂਫੇਣੀਆਂਖੀਰਭਰੀਆਂਲੱਡੂਵੜੇਅਚਾਰ ਟਿਕਾਨ ਸੱਈਆਂ। ਹੋਰ ਮੱਠੀਆਂ ਲੁੱਚੀਆਂ ਪੂੜੀਆਂਭੀਕਈਕਿਸਮ ਦੇ ਦੇਨ ਪਕਵਾਨ ਸੱਈਆਂ।ਭੱਲੋਅਭੈਪਕੋੜੀਆਂਸਾਗਭਜੀ ਅਤੇ ਪਾਪੜਾਂ ਖ਼ੂਬਭੁਨਾਨਸੱਈਆਂ॥ ਗੋਸਤ ਖ਼ੂਬਮਸਾਲਿਆਂ ਦਾਰ ਭੁੰਨੇ ਅਤੇ ਨਾਲ ਕਬਾਬ ਕਰਾਨ ਸੱਈਆਂ। ਹਲਵਾ ਨਰਮ ਤੇ ਗਰਮ ਬਾਦਾਮਗਿਰੀਆਂਸੀਰੀਂਦਾਰਮੇਵੇਮੁਖਪਾਲ ਸੋਈ॥ ਵਰਕ ਚਾਂਦੀਦੇ ਲਾਇਮਿਠਾਈਆਂ ਨੂੰਹਰਇੱਕ ਤਾਂਈਂ ਵਰਤਾਨ ਸੋਈਆਂ। ਰੱਖ ਅੰਦਰ ਗੁਲਬਹਿਸ਼ਤ
- ਸ਼ੀਰੀਂ ਰੰ ਰੰਗਦੀ ਵਸਤ ਲਿਆਨ ਸੱਈਆਂ ਖਾ ਪੀਕੇ
ਜਦੋਂ ਆਜ਼ਾਦ ਹੋਈਆਂ ਫੇਰ ਬੈਠ ਮਹੱਲਤੇਗਾਨਸੱਈਆਂ॥ ਗੀਤ ਗਾਂਦੀਆਂ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਸੋਹਿਨੈਗੋਯਾਪੰਛੀਆਂਮਾਰ ਗਿਰਾਨ ਸੱਈਆਂ।ਇੱਕਗਾਲੀਆਂ ਸਿਠਨੀਆਂਦੇਨਪਈਆਂ ਇੱਕਸਬਦ ਸਲੋਕ ਸੁਨਾ ਸੱਈਆਂ।ਇੱਕਦੋਹਰੇਸੋਰਠੇਛੰਦ ਬੋਲਨ ਬਾਰਾਂਮਾਂਹਸਿਹਰਫ਼ੀਆਂਤਾਨਸੋਈਆਂ ਇੱਕਘੋੜੀਆਂ ਗਾਉਨ ਨਿਹਾਲ ਹੋਈਆਂ ਇੱਕ ਹੀਰ ਰਾਂਝਾ ਪੇਈਆਂਗਾਨ ਸਈਆਂ ਇੱਕ ਹਸਦੀਆਂ ਹਸਦੀਆਂਹੋਨਫਾਵਾਲੇ ਕੱਪੜਾ ਮੂੰਹ ਮਸਕਾਨ ਸੱਈਆਂ। ਇਕ ਹੱਸਕੇ ਹੋਇ ਨਲੇਟਜਾਵਨ ਲੇਵ ਲੇਟ ਕੇ ਬਹੁਤ ਲਦਾਨ ਸੱਈਆਂ। ਇੱਕ ਨਸਦੀਆਂ ਫਿਰਨ ਮਹੱਲਅੰਦਰ ਵਿੱਚਬਾਰੀਆਂਝਾੜੀਆਂਪਾਨਸੱਈਆਂ। ਇੱਕ ਲਾਹਿਕੇ ਕੱਪੜਾ ਕਰਨ ਸਿੱਧਾ ਛਾਤੀ ਅਪਨੀ ਸਾਫ਼ ਦਿਖਾਨ ਸੱਈਆਂ। ਇਕ ਕਹਿੰਦੀਆਂ ਰਾਵਲਾ ਜੋਗੀਆਵੇ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
