(124)
( ੧੨੪) ਦਿੱਤਾ॥ ਬਿਸਰੋ ਚੱਲਿਆ ਨਾਲ ਐਸਵਾਰਹੋਕੇਸ਼ੀਰੀ ਰੋਇਕੇ ਜਰ ਸਨਾਇਦਿੱਤਾ। ਦੇਖ ਹਲ ਫ਼ਰਿਹਾਦ ਬਰਬਾਦ ਹੋਯਾ ਰੋਇਰੋਇਕੇਨੀਰਵਹਾਇਦਿੱਤਾ। ਰਾਡਸੁਪਨੇਵਾਂਗ ਵਿਹਾਇ॥ ਗਈ ਦਿਨ ਹਸ਼ਰ ਦਾ ਹਿਜਰ ਦਿਖਾਇ ਦਿੱਤਾ। ਕਿਹਾਜ਼ੋਰ ਫ਼ਕੀਰ ਦਾ ਨਾਲ ਸ਼ਾਹਾਂ ਮਨ ਮਾਰਕੇ ਵਕਤ ਲੰਘਾਇਦਿੱਤਾ ਕਹਿੰਦੇ ਕਹਿਰ ਦਰਵੇਸ਼ ਦਰਵੇਸ਼ ਉਤੇ ਸਬਰ ਨਾਲ ਏਹ ਹਾਲ ਬਣਾਇ ਦਿੱਤਾ। ਸ਼ੀਰੀਂ ਸਾਹੁਰੇ ਜਾਇ ਮੁਕਾਮ ਕੀਤਾ ਫ਼ਰਿਹਾਦ ਦਾ ਦਿਲਜਲਾਇਦਿੱਤਾ। ਕਿਸ਼ਨਸਿੰਘਜੈਨਾ ਵਿੱਚ ਪਿੰਜਰੇ ਦੇ ਤਿਵੇਂ ਸ਼ੀਰੀ ਨੂੰ ਜਾਇ ਬਣਾਇ ਦਿੱਤਾ। ੯੧॥ ਮਾਕੂਲਾ ਸ਼ਾਇਰ ਗਿਆ ਦਿਨਤਾਂਰਾਤ, ਮੌਜੂਦਹੋਈ ਸ਼ੀਰੀਂ ਵਾਸਤੇਪਲੰਘ ਵਿਛਾ ਇਓ ਨੇ। ਆਖਨ ਜਾਹ ਸੁਹਾਗਨੇਸੇਜਉਤੇ ਅੰਦਰ ਖ਼ਿਸਤੋਂ ਨੂੰ ਚਾ ਬਠਾਇਓ ਨੇ॥ ਕਹਿਨ ਸੱਸ ਨਿਦਾਨ ਪਿਆਰਕਰਕੇ ਗੱਲਾਂ ਮਿੱਠੀਆਂ ਨਾਲ ਵਿਲਾਇਓ ਨੇ। ਸ਼ੀਰੀਂਚਪ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ ਹੋ ਰਹੀ ਅੱਗੋਂ ਜ਼ੋਰ ਆਪਨਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਲਾਇਓਨੇ॥ ਫੇਰ ਕਹਿਨ ਕੀ ਚਾਹਿੰਦਾ ਦਿਲਵੇਰਾ ਉਸਤੋਂ ਮਿਨਤਾਂਨਾਲ ਪੁਛਾ ਇਓ ਨੇ ਨਵੀਂ ਐਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜਿਓਂ ਗ਼ਲਕਰੀਏ ਸੀਸ ਆਪਨਾ ਬਹੁਤਖਪਾਇਓ ਨੇ। ਕਿਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀਰੀਜ਼ ਕਰਕੇ ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਆਨ ਬੁਲਾਇਓ ਨੇ॥੯੨॥ ਕਲਾਮ ਸ਼ੀਰੀਂ ਕਹਿਆ ਜ਼ੀਰੀਂ ਨੇ ਪਲੰਘ ਇੱਕ ਹੋਰ ਕੱਸੋਂ ਤਾਹੀਂ ਏਸਠੇ ਕੋ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
