ਪੰਨਾ:ਕਾਫ਼ੀਆਂ ਬੁੱਲ੍ਹੇ ਸ਼ਾਹ - ਚਰਨ ਪਪਰਾਲਵੀ.pdf/97

ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਤੱਕਲੇ ਨੂੰ ਵੱਲ ਪੈ-ਪੈ ਜਾਂਦੇ
ਕੌਣ ਲੁਹਾਰ ਲਿਆਵੇ।
ਹੱਥੀ ਢਿਲਕ ਗਈ.....

ਤੱਕਲਿਓਂ ਵਲ ਕੱਢ ਲੁਹਾਰਾ
ਤੰਦ ਚਲੇਂਦਾ ਨਾਹੀਂ
ਘੜੀ-ਘੜੀ ਇਹ ਝੋਲੇ ਖਾਂਦਾ
ਡੱਲੀ ਕਿਤ ਬਿਧ ਲਾਹਵੇ।
ਹੱਥੀਂ ਢਿਲਕ ਗਈ.....

ਪਲੀਤਾ ਨਹੀਂ ਜੋ ਬੀੜੀ ਬੰਨ੍ਹਾ
ਬਾਇੜ ਹੱਥ ਨਾ ਆਵੇ।
ਚਮੜਿਆ ਨੂੰ ਚੋਪੜ ਨਾਹੀਂ
ਮਾਲ੍ਹ ਪਈ ਬੜਲਾਵੇ।
ਹੱਥੀ ਢਿਲਕ ਪਈ.....

ਤ੍ਰਿਝਣ ਕੱਤਣ ਸੱਦਣ ਸਈਆਂ
ਬ੍ਰਿਹੋਂ ਢੋਲ ਵਜਾਵੇ।
ਤੀਲੀ ਨਹੀਂ ਜੋ ਪੂਣੀਆਂ ਵੱਟਾਂ
ਵੱਛਾ ਗੋਹੜੇ ਖਾਵੇ
ਹੱਥੀ ਢਿਲਕ ਗਈ।

ਮਾਹੀ ਛਿੱੱੜ ਗਿਆ ਨਾਲ ਮਹੀਂ ਦੇ
ਹੁਣ ਕੱਤਣ ਕਿਸਨੂੰ ਭਾਵੇ।
ਜਿਤ ਵਲ ਯਾਰ ਉਤੇ ਵਲ ਅੱਖੀਆਂ
ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਬੇਲੇ ਵਲ ਜਾਵੇ
ਹੱਥੀ ਢਿਲਕ ਗਈ.....

ਅਰਜ ਏਹੋ ਮੈਨੂੰ ਆਣ ਮਿਲੇ ਹੁਣ
ਕੌਣ ਵਸੀਲਾ ਜਾਵੇ।
ਸੈ ਮਣਾਂ ਦਾ ਕੱਤ ਜਾਵੇ।

95