ਵਾਹ ਵਾਹ ਛੰਜ ਪਈ ਦਰਬਾਰ
ਵਾਹ ਵਾਹ ਸ਼ੌਜ ਪਈ ਦਰਬਾਰ। ਟੇਕ।
ਖ਼ਲਕ ਤਮਾਸ਼ੇ ਆਈ ਯਾਰ।
ਅੱਜ ਕੀ ਕੀਤਾ, ਕਲ੍ਹ ਕੀ ਕਰਨਾ ਭੱਠ ਅਸਾਡਾ ਆਇਆ।
ਐਸੀ ਵਾਹ ਕਿਆਰੀ ਬੀਜੀ ਚਿੜੀਆਂ ਖੇਤ ਵੰਜਾਇਆ।
ਇਕ ਉਲਾਂਭਾ ਸਈਆਂ ਦਾ ਹੈ ਦੂਜਾ ਹੈ ਸੰਸਾਰ।
ਨੰਗ-ਨਾਸੂਸ ਏਥੋਂ ਦੇ ਏਥੇ ਲਾਹ ਪਗੜੀ ਭੋਇੰ ਮਾਰ।
ਨੱਢਾ ਕਿਰਦਾ ਬੁੱਢਾ ਕਿਰਦਾ, ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਵਾਰੀ।
ਕੀ ਬੀਬੀ ਕੀ ਬਾਂਦੀ ਲੁੱਡੀ ਕੀ ਧੋਬਨ ਭਠਿਆਰੀ।
ਬੁਲ੍ਹਾ ਸ਼ਹੁ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਜਾਵੇ ਆਪ ਬਹਾਨਾ ਕਰਦਾ।
ਗੁਨੋਂ-ਗੁਨੀ ਭਾਂਡੇ ਘੜ ਕੇ ਠੀਕਰੀਆਂ ਕਰ ਧਰਦਾ।
ਇਹ ਤਮਾਸ਼ਾ ਵੇਖ ਕੇ ਚਲ ਪਉ ਅਗਲਾ ਵੇਖ ਬਾਜ਼ਾਰ।
ਵਾਹ ਵਾਹ ਸ਼ੌਜ ਪਈ ਦਰਬਾਰ, ਖ਼ਲਕ ਤਮਾਸ਼ੇ ਆਈ ਯਾਰ।
ਵਾਹ ਵਾਹ ਰਮਜ਼ ਸੱਜਣ ਦੀ ਹੋਰ
ਵਾਹ ਵਾਹ ਰਮਜ਼ ਸੱਜਣ ਦੀ ਹੋਰ
ਆਸ਼ਕ ਬਿਨਾ ਨਾ ਸਮਝੇ ਕੋਰ । ਟੇਕ।
ਕੋਠੇ ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਦੇਵਾਂ ਹੋਕਾ, ਇਸ਼ਕ ਵਿਹਾਜਿਉ ਕੋਈ ਨਾ ਲੋਕਾ।
ਇਸ ਦਾ ਮੁਲ ਨਾ ਖਾਣਾ ਧੋਖਾ, ਜੰਗਲ ਬਸਤੀ ਮਿਲੇ ਨਾ ਠੌਰ।
ਆਸ਼ਕ ਦੋਹੀਂ ਜਹਾਨੀਂ ਮੁੱਠੇ, ਨਾਜ਼ ਮਸ਼ੂਕਾ ਦੇ ਉਹ ਕੁੱਠੇ।
ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਛੱਟਿਆ ਕੋਈ ਨਾ ਛੁੱਟੇ, ਕੀਤੋ ਸੂ ਮਾਂਦਾ ਫੱਟ ਬਲੌਰ।
ਦੇ ਦੀਦਾਰ ਹੋਇਆ ਜਦ ਰਾਹੀ, ਅਚਣਚੇਤ ਪਈ ਗਲ ਫਾਹੀ।
ਡਾਢੀ ਕੀਤੀ ਲਾਪਰਵਾਹੀ, ਮੈਨੂੰ ਮਿਲ ਗਿਆ ਠੱਗ ਲਾਹੌਰ।
ਸ਼ੀਰੀਂ ਹੈ ਬਿਰਹੋਂ ਦਾ ਖਾਣਾ, ਕੋਹ ਚੋਟੀ ਫ਼ਰਹਾਦ ਨਿਮਾਣਾ।
85
