ਪੰਨਾ:ਕਾਫ਼ੀਆਂ ਬੁੱਲ੍ਹੇ ਸ਼ਾਹ - ਚਰਨ ਪਪਰਾਲਵੀ.pdf/126

ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਸ਼ਹਿਰੋਂ ਬਾਹਰ ਜੰਗਲ ਵਾਸਾ ਓਥੇ ਡੇਰਾ ਲਾਵੇਂਗਾ
ਹਜਾਬ ਕਰੇਂ ਦਰਵੇਸ਼ੀ ਕੋਲੋਂ ਕਦ ਤਕ ਹੁਕਮ ਚਲਾਵੇਂਗਾ

ਮੋਏ ਤਾਂ ਰੋਜ਼ ਹਸ਼ਰ ਨੂੰ ਉੱਠਣ ਆਸ਼ਿਕ ਨਾ ਮਰ ਜਾਵੇਗਾ
ਵੱਡੀ ਨਸੀਹਤ ਕਰਨਾ ਹਾਂ ਜੇ ਸੁਨ ਕਰ ਦਿਲ ਪਰ ਲਾਵੇਂਗਾ
ਜੇ ਤੂੰ ਮਰੇਂ ਮਰਨ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਮਰਨੇ ਦਾ ਮੁੱਲ ਪਾਵੇਂਗਾ
ਹਜਾਬ ਕਰੇਂ ਦਰਵੇਸ਼ੀ ਕੋਲੋਂ ਕਦ ਤਕ ਹੁਕਮ ਚਲਾਵੇਂਗਾ

ਜਾਂ ਰਾਹ ਸਰਾ ਦਾ ਪਕਰੇਂਗਾ, ਤੂੰ ਉਟ ਮੁਹੰਮਦੀ ਹੋਵੇਗੀ
ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਪਰ ਕਰਦੇ ਨਾਹੀਂ ਏਹੋ ਖ਼ਲਕਤ ਰੋਵੇਗੀ
ਸੁੱਤਿਆ ਤੈਨੂੰ ਕੌਨ ਜਗਾਵੇ ਜਾਗਦਿਆਂ ਪਛਤਾਵੇਂਗਾ
ਹਜਾਬ ਕਰੇਂ ਦਰਵੇਸ਼ੀ ਕੋਲੋਂ ਕਦ ਤਕ ਹੁਕਮ ਚਲਾਵੇਂਗਾ

ਐਂਵੇ ਉਮਰ ਗਵਾਈ ਓ ਗਤ ਅਕਬਤ ਚਾ ਰੂੜ੍ਹਾਈ ਏ
ਲਾਲਚ ਕਰਕੇ ਦੁਨੀਆਂ ਉੱਤੇ ਸਫੈਦੀ ਮੂੰਹ ਤੇ ਆਈ ਏ
ਅਜੇ ਵੀ ਸਮਝ ਜੇ ਤਾਇਬ ਹੋਵੇਂ ਤਾ ਅਸ਼ਨਾ ਸਦਾਵੇਂਗਾ
ਹਜਾਬ ਕਰੇਂ ਦਰਵੇਸ਼ੀ ਕੋਲੋਂ ਕਦ ਤਕ ਹੁਕਮ ਚਲਾਵੇਂਗਾ

ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਸ਼ੌਹ ਦੇ ਚਲਨਾ ਈਂ ਤੇ ਚੱਲ ਕੇਹਾ ਚਿਰ ਲਾਇਆ ਈ
ਜੱਕੋ ਤੱਕੋ ਕੀਹ ਕਰਨੇ ਜਾਂ ਵਤਨੋਂ ਦਫਤਰ ਆਇਆ ਈ
ਵਾਚਦਿਆਂ ਖਤੂ ਅਕਲ ਗਈ ਸਬ ਰੋ ਰੋ ਹਾਲ ਵੰਜਾਵੇਂਗਾ
ਹਜਾਬ ਕਰੇਂ ਦਰਵੇਸ਼ੀ ਕੋਲੋਂ ਕਦ ਤਕ ਹੁਕਮ ਚਲਾਵੇਂਗਾ

ਦਰਵੇਸ਼ੀ ਸੇ ਤੁ ਕਤਰਾਏ

ਦਰਵੇਸ਼ੀ ਸੇ ਤੂ ਕਤਰਾਏ ਕਬ ਤਕ ਹੁਕਮ ਚਲਾਏਗਾ
ਅਲਫੀ ਗਲੇ ਮੇਂ ਸਰ ਹੈ ਬਰਹਨਾ ਕਲ ਕਿਆ ਰੂਪ ਬਨਾਏਗਾ

ਇਸ ਇਨਸਾਨੀ ਲਾਲਚ ਸੇ ਤੂ ਆਖਿਰ ਧੋਕਾ ਖਾਏਗਾ
ਘਾਟ ਪਰ ਭਾੜਾ ਮਾਂਗੇਗੇ ਤੋਂ ਫਿਰ ਤੂ ਕਿਆ ਕਰ ਪਾਏਗਾ

124