ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਅਸਾਂ ਪੜਿਆ ਇਲਮ ਤਹਿਕੀਕ ਏ।
ਉਥੇ ਇਕੋ ਹਰਫ਼ ਹਕੀਕ ਏ।
ਹੋਰ ਝੇੜਾ ਸਭ ਵਧੀਕੀ ਏ।
ਐਵੇਂ ਰੌਲਾ ਪਾ-ਪਾ ਬਹਿੰਦੀ ਏ।
ਮੂੰਹ ਆਈ ....
ਐ ਸ਼ਾਹ! ਅਕਲ ਤੂੰ ਆਇਆ ਕਰ।
ਸਾਨੂੰ ਅਦਬ ਅਦਾਬ ਸਿਖਾਇਆ ਕਰ।
ਮੈਂ ਝੂਠੀ ਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ ਕਰ।
ਜੋ ਮੂਰਖ ਮਾਹਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਏ।
ਮੂੰਹ ਆਈ .....
ਵਾਹ-ਵਾਹ ਕੁਦਰਤ ਬੇਪਰਵਾਹੀ ਏ।
ਦੇਵੇ ਕੈਦੀ ਦੇ ਸਿਰ ਸ਼ਾਹੀ ਏ।
ਐਸਾ ਬੇਦਾ ਜਾਇਆ ਮਾਈ ਏ।
ਸਭ ਕਲਮਾ ਉਸ ਦਾ ਕਹਿੰਦੀ ਏ।
ਮੂੰਹ ਆਈ .............
ਮੈਨੂੰ ਦਰਦ ਅਵੱਲੜੇ ਦੀ ਪੀੜ
ਮੈਨੂੰ ਦਰਦ ਅਵੱਲੜੇ ਦੀ ਪੀੜ।
ਸਹੀਓ! ਦਰਦ ਅਵੱਲੜੇ ਦੀ ਪੀੜ।
ਮੈਨੂੰ ਛੱਡ ਗਏ ਆਪ ਲਦ ਗਏ
ਮੈਂ ਵਿਚ ਕੀ ਤਕਸੀਰ।
ਰਾਤੀਂ ਨੀਂਦ ਨਾ ਦਿਨ ਸੁਖ ਸੁੱਤੀ
ਅੱਖੀ ਅਲਟਿਆ ਨੀਰ।
ਤੋਪਾਂ ਤੇ ਤਲਵਾਰਾਂ ਕੋਲੋਂ
ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਤਿੱਖੜੇ ਤੀਰ
115
