ਪੰਨਾ:ਆਕਾਸ਼ ਉਡਾਰੀ.pdf/42

ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸ਼ਕਤੀ

ਹੱਥੀਂ ਕੱਖ ਨਾ ਸਕਦੇ ਭੰਨ ਜਿਹੜੇ,
ਸੁੱਕੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਤੀਲੇ ਸਰੀਰ ਹੋਵਨ।
ਜਦੋਂ ਕਲਗੀਆਂ ਵਾਲੇ ਦਾ ਪੀਣ ਅੰਮ੍ਰਿਤ,
ਗਿੱਦੜ ਸ਼ੇਰ ਹੋਵਨ, ਸੂਰਬੀਰ ਹੋਵਨ।
ਜਿਵੇਂ ਇਕੋ ਹੀ ਮਾਤਾ ਦਾ ਦੁਧ ਪੀ ਕੇ,
ਵੀਰ ਵੀਰ ਸਾਰੇ ਹਮ ਸ਼ੀਰ ਹੋਵਨ।
ਤਿਵੇਂ ਗੁਰੂ ਦਸਮੇਸ਼ ਦਾ ਪੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ,
ਇਕੋ ਪਿਤਾ ਦੇ ਪੁੱਤ ਸਭ ਵੀਰ ਹੋਵਨ।

ਨੀਵੇਂ ਨੀਚਾਂ ਨੂੰ ਉਚਿਆਂ ਕਰਨ ਵਾਲੀ,
ਉੱਚੀ ਕਲਗੀਆਂ ਵਾਲੇ ਦੀ ਦਾਤ ਅੰਮ੍ਰਿਤ।
ਮੁਰਦਾ ਦਿਲਾਂ ਨੂੰ ਕਰੇ ਸੁਰਜੀਤ ਜਿਹੜਾ,
ਇਹ ਉਹੀ ਜੋ ਆਬਿ-ਹਯਾਤ ਅੰਮ੍ਰਿਤ।

ਜਦੋਂ ਖਾਲਸਾ ਗੁਰੂ ਨੇ ਸਾਜਿਆ ਸੀ,
ਊਚ ਨੀਚ ਪਹਿਲੋਂ ਛੱਟ ਕੇ ਰਖ ਦਿਤੇ।
ਦਿਤਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਿ ਪੀ ਕੇ ਕਾਇਰਾਂ ਭੀ,
ਸੀਸ ਕੱਟ ਕਰ ਕੇ ਝੱਟਕੇ ਰਖ ਦਿਤੇ।
ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਿਆਂ ਗੁਰੂ ਦੇ ਖ਼ਾਲਸੇ ਨੇ,
ਬੂਟੇ ਪਾਪ ਦੇ ਪੱਟ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ।

੪੮.