ਪੰਨਾ:ਅਰਸ਼ੀ ਝਲਕਾਂ.pdf/160

ਇਸਦੇ ਪਾਸਾ ਮੋੜਦਿਆਂ ਹੀ,
ਪਲਟਾ ਖਾ ਗਈਆਂ ਤਕਦੀਰਾਂ।
ਖੁਲ੍ਹਦੇ ਖੁਲ੍ਹਦੇ ਰਹਿ ਗਏ ਟਾਂਕੇ,
ਫਸੀਆਂ ਰਹਿ ਗਈਆਂ ਜ਼ੰਜ਼ੀਰਾਂ|

ਨਿਕਲ ਗਈ ਪੈਰਾਂ ਤੋਂ ਬੰਮੀ,
ਮੁੜ ਕੇ ਛੱਤ ਸਾਹਿਤ ਦੀ ਪੌ ਗਈ।
'ਚਮਕ' ਕਵੀ ਦੇ ਅੱਖਾਂ ਮੀਟੇ,
ਦੇਸ਼ ਕੌਮ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਸੌ ਗਈ।

੨੮