ਜੰਗਨਾਮਾ (1904)
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ॥
ਅਬ ਕਿੱਸਾ ਲੜਾਈ ਸਿੰਘਾਂ ਕੀ ਕ੍ਰਿਤ ਕਵਿ ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦ॥
ਅੱਵਲ ਹਮਦ ਜਨਾਬ ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਨੂੰ ਜੇਹੜਾ ਕੁਦਰਤੀ ਖੇਲ ਬਣਾਂਵਦਾ ਈ॥ ਚੌਦਾਂ ਤਬਕਾਂ ਦਾ ਨਕਸ਼ ਨਗਾਰ ਕਰਕੇ ਰੰਗ ਰੰਗ ਦੇ ਬਾਗ ਬਨਾਂਵਦਾ ਈ॥ ਰਚੀ ਪਿਛਲੀ ਸਭ ਹੈ ਮੈਟ ਲੈਂਦਾ ਅੱਗੇ ਹੋਰ ਦੀ ਹੋਰ ਵਛਾਂਵਦਾ ਈ।। ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮੰਦਾ ਓਸਤੋਂ ਸਦਾ ਡਰੀਏ ਬਾਦਸ਼ਾਹਾਂ ਤੋਂ ਭੀਖ ਮੰਗਾਂਵਦਾ ਈ॥੧॥ ਏਥੇ ਆਇਆਂ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆਂ ਮੋਹ ਲੈਂਦੀ ਦਗੇਬਾਜ਼ੀ ਦਾ ਧਾਰਕੇ ਭੇਸ ਮੀਆਂ॥ ਸਦਾ ਨਹੀਂ ਜਵਾਨੀ ਤੇ ਐਸ਼ ਮਾਪੇ ਸਦਾ ਨਹੀਂ ਜੇ ਬਾਲ ਵਰੇਸ ਮੀਆਂ॥ ਸਦਾ ਨਹੀਂ ਜੇ ਦੌਲਤਾਂ ਫੀਲ ਘੋੜੇ ਸਦਾ ਨਹੀਂ ਜੇ ਰਾਜਿਆਂ ਦੇਸ ਮੀਆਂ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦ ਸਦਾ ਨਾ ਰੂਪ ਦੁਨੀਆਂ ਸਦਾ ਰਹਿਨ ਨਾ ਕਾਲੜੇ ਕੇਸ ਮੀਆਂ॥੨॥ ਇੱਕ ਰੋਜ਼ ਵਟਾਲੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਚੱਲੀ ਆਨ ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ ਦੀ ਬਾਤ ਭਾਈ॥ ਸਾਨੂੰ ਆਖਿਆ ਹੀਰੇ ਤੇ ਹੋਰ ਯਾਰਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸਾਡੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਆਈ॥ ਰਾਜ਼ੀ ਬਾਜ਼ੀ ਰਹੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਹਿੰਦੂ ਸਿਰਾਂ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਅਫ਼ਾਤ ਆਈ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਜੀ ਕਦੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੂਸਰੀ ਜ਼ਾਤ ਆਈ॥੩॥ ਏਹ ਜੱਗ ਸਰਾਇ ਮੁਸਾਫ਼ਰਾਂ ਦੀ ਏਥੇ ਜ਼ੋਰ ਵਾਲੇ ਕਈ ਆਇ ਗਏ॥ ਸੱਦਾਦ ਨਮਰੂਦ ਫ਼ਰਔਨ ਜੇਹੇ ਦਾਵਾ ਬੰਨ੍ਹ ਖ਼ੁਦਾਇ ਕਹਾ ਗਏ॥ ਅਕਬਰ ਸ਼ਾਹ ਜਹੇ ਵਿੱਚ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਜੀ ਫੇਰੀ ਵਾਂਗ ਵਣਜਾਰਿਆਂ ਪਾਇ ਗਏ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਰਹੇਗਾ ਰੱਬ ਸੱਚਾ ਵਾਜੇ ਝੂਠ ਦੇ ਕਈ ਵਜਾਇ ਗਏ॥੪॥ ਮਹਾਂ ਬਲੀ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਹੋਯਾ ਪੈਦਾ ਨਾਲ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਮੁਲਕ ਨਿਵਾਇ ਗਿਆ॥ ਮੁਲਤਾਨ ਕਸ਼ਮੀਰ ਪਸ਼ੌਰ ਚੰਬਾ ਜੰਬੂ ਕਾਂਗੜਾ ਕੋਟ ਨਿਵਾਇ ਗਿਆ॥ ਹੋਰ ਦੇਸ਼ ਲੱਦਾਖ਼ ਤੇ ਚੀਨ ਤੋੜੀ ਸਿੱਕਾ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਚਲਾਇ ਗਿਆ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਜਾਨ ਪਚਾਸ ਬਰਸਾਂ ਅੱਛਾ ਰੱਜਕੇ ਰਾਜ ਕਮਾਇ ਗਿਆ॥੫। ਜਦੋਂ ਹੋਏ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਸਾਸ ਪੂਰੇ ਜਮਾਂ ਹੋਏ ਨੀ ਸਭ ਸਰਦਾਰ ਮੀਆਂ॥ ਚੇਤ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ ਕੌਰ ਸਾਹਿਬ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਦਰਬਾਰ ਤਲਵਾਰ ਮੀਆਂ॥ ਖੜਕ ਸਿੰਘ ਮਹਾਰਾਜ ਨੇ ਆਹ ਮਾਰੀ ਮੋਯਾ ਮੁੱਢ ਕਦੀਮ ਦਾ ਯਾਰ ਮੀਆਂ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਅਸਾਂ ਭੀ ਨਾਲ ਮਰਨਾ ਸਾਂਝ ਏਹੋ ਸੀ ਕੌਲ ਕਰਾਰ ਮੀਆਂ॥੬॥ ਮੇਰੇ ਪਾਸ ਬੈਠੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਖ਼ਨ ਕੀਤਾ ਇਹ ਤਾਂ ਗਰਕ ਜਾਵੇ ਦਰਬਾਰ ਮੀਆਂ ਪਿੱਛੇ ਸਾਡੇ ਭੀ ਕੌਰ ਨਾ ਰਾਜ ਕਰਸੀ ਅਸੀ ਮਰਾਂਗੇ ਏਸ ਨੂੰ ਮਾਰ ਮੀਆਂ॥ ਨਾਹੱਕ ਦਾ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਖ਼ੂਨ ਕੀਤਾ ਏਹਤਾਂ ਮਰਨਗੇ ਸੱਭ ਸਰਦਾਰ ਮੀਆਂ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਹੋਈ ਹੁਣ ਮੌਤ ਸਸਤੀ ਖਾਲੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾਂ ਵਿੱਕਵਾਰ ਮੀਆਂ॥੭॥ਖੜਕ ਸਿੰਘ ਮਹਾਰਾਜ ਹੋਯਾ ਬਹੁਤ ਮਾਂ ਦਾ ਬਰਸ ਇੱਕ ਪਿਛੋਂ ਵੱਸ ਕਾਲ ਹੋਯਾ॥ ਆਈ ਮੌਤ ਨ ਅਟਕਿਆ ਇੱਕ ਘੜੀ ਚੇਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਗ਼ਮ ਦੇ ਨਾਲ ਮੋਯਾ॥ ਕੌਰ ਸਾਹਿਬ ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦੇ ਦੀ ਗੱਲ ਕੇ ਸੁਣ ਕੇ ਜ਼ਰਾ ਗ਼ਮ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾ ਮੂਲ ਰੋਯਾ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਕਈਆਂ ਦੇ ਪਕੜ ਨੇਦਾ ਵਿੱਚ ਕੌਂਸਲ ਦੇ ਕੌਰ ਫ਼ਿਕਰ ਹੋਯਾ॥੮॥ ਖੜਕ ਸਿੰਘ ਮਾਹਾਰਾਜ ਨੂੰ ਚੁਕ ਲਿਆ ਦੇਖੋ ਸਾੜਨੇ ਨੂੰ ਹੁਨ ਲੈ ਚੱਲੇ॥ ਧਰਮਰਾਜ ਨੂੰ ਆਇਕੇ ਖ਼ਬਰ ਹੋਈ ਕੌਰ ਮਾਰਨੇ ਨੂੰ ਓਸ ਦੂਤ ਘੱਲੇ॥ ਮਾਰੋਮਾਰ ਕਰਕੇ ਦੂਤ ਆਇ ਵੜੇ ਜਦੋਂ ਮੌਤ ਦੇ ਹੋਏ ਨੀ ਆਨ ਹੱਲੇ। ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਦੇਖ ਰਜ਼ਾਇ ਉਸਦੀ ਊਧਮ ਸਿੰਘ ਤੇ ਕੌਰ ਦੇ ਸਾਸ ਚੱਲੇ॥੯॥ ਇਕ ਦੂਤ ਨੇ ਦੇਖਕੇ ਫਿਕਰ ਕੀਤਾ॥ ਪਲਕ ਵਿੱਚ ਦਰਵਾਜੇ ਦੇ ਆਇਆ ਈ॥ ਜੇੜ੍ਹਾ ਧੁਰ ਦਰਗਾਹ ਦਾ ਹੁਕਮ ਆਂਦਾ ਦੇਖੋ ਓਸਨੂੰ ਖੂਬ ਬਜਾਇਆ ਈ॥ ਅੰਦਰ ਤਰਫ ਹਵੇਲੀ ਦੇ ਤੁਰੇ ਜਾਂਦੇ ਛੱਜਾ ਢਾਹ ਦੋਹਾਂ ਉੱਤੇ ਪਾਇਆ ਈ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਊਧਮ ਸਿੰਘ ਥਾਉਂ ਮੋਯਾ ਕੌਰ ਸਾਹਿਬ ਜੋ ਸਹਿਕਦਾ ਆਇਆ ਈ॥੧੦॥ ਅੱਠ ਪਹਿਰ ਲੁਕ ਇਕੇ ਰੱਖ੍ਯਾ ਨੇ ਦਿਨ ਦੂਜੇ ਰਾਣੀ ਚੰਦ ਕੌਰ ਆਈ॥ ਖੜਕ ਸਿੰਘ ਦਾ ਮੂਲ ਦਰੇਗ਼ ਨਾਹੀ ਕੌਰ ਸਾਹਿਬ ਤਾਂਈਂ ਓਥੇ ਰੋਇ ਆਈ॥ ਹੁਣ ਮੋਯਾ ਤੇ ਕਰੋ ਸਸਕਾਰ ਇਸਦਾ ਏਹ ਤੁਸਾਂ ਕਿਉਂ ਏਤਨੀ ਦੇਰ ਲਾਈ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਰੋਂਦੀ ਹੈ ਚੰਦ ਕੌਰਾਂ ਜਿਸਦਾ ਮੋਯਾ ਪੁਤ੍ਰ ਸੋਹਣਾ ਸ਼ੇਰ ਸਾਈ॥੧੧॥ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਖ਼ਬਰ ਦਿਤੀ ਜਿਸਦਾ ਮੋਯਾ ਭਤੀਜਾ ਤੇ ਵੀਰ ਯਾਰੋ॥ ਉਸਨੇ ਤੁਰਤ ਵਟਾਲਿਓਂ ਕੂਚ ਕੀਤਾ ਰਾਤੀਂ ਆਂਵਦਾ ਘਤ ਵਹੀਰ ਯਾਰੋ॥ ਜਦੋਂ ਆਣਕੇ ਹੋਯਾ ਲਾਹੌਰ ਦਾਖਲ ਅੱਖੀਂ ਰੋਇ ਪਲਟਦਾ ਨੀਰ ਯਾਰੋ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਲੋਕ ਦਿਲਬਰੀ ਕਰਦੇ ਚੰਦ ਕੌਰ ਹੋਈ ਦਿਲਗੀਰ ਯਾਰੋ॥੧੨॥ ਦਿੱਤੇ ਸੰਤ੍ਰੀ ਚਾਰ ਖਲਾਰੇ ਚੋਰੀ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਅੰਦਰ ਅਜ ਆਵਣਾਂਗੇ॥ ਤੁਰਤ ਫੂਕ ਦਿਓ ਤੁਸੀ ਕਰਾਬੀਨਾਂ ਇੱਕ ਘੜੀ ਵਿੱਚ ਮਾਰ ਮੁਕਾਵਣਾਂ ਜੇ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਰਾਜੇ ਨੇ ਖ਼ਬਰ ਦਿੱਤੀ ਅੰਦਰ ਅੱਜ ਜਰੂਰ ਨਹੀਂ ਜਾਵਣਾਂ ਜੇ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਜੋਰ ਤੇਰਾ ਤੈਨੂੰ ਅਸਾਂ ਹੀ ਅੰਤ ਸਦਾਵਣਾਂ ਜੇ॥੧੩॥ ਚੰਦ ਕੌਰਾਂ ਦੀ ਜੋ ਮੰਦੀ ਨਜ਼ਰ ਦੇਖੀ ਦਗੇਬਾਜੀਆਂ ਹੋਰ ਬਥੇਰੀਆਂ ਨੀ॥ ਉਸ ਨੇ ਤੁਰਤ ਲਾਹੌਰ ਥੀਂ ਕੂਚ ਕੀਤਾ ਬੈਠਾ ਜਾਇਕੇ ਵਿੱਚ ਮੁਕੇਰੀਆਂ ਨੀ॥ ਪਿੱਛੋ ਤਖਤ ਬੈਠੀ ਚਾਣੀ ਚੰਦ ਕੌਰਾਂ ਦੇਂ ਦੇ ਆਨ ਮੁਸਾਹਿਬ ਦਲੇਰੀਆਂ ਨੀ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਕੌਰ ਨਾ ਜੰਮਨਾਏ ਕਿਲੇ ਕੋਟ ਤੇ ਰੱਯਤਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਨੀ॥੧੪॥ ਰਾਜੇ ਲਸ਼ਕਰਾਂ ਵਿਚ ਸਲਾਹ ਕੀਤੀ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਸਦਵਾਈਏ ਜੀ॥ ਓਹ ਪੁਤ੍ਰ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਫਤੇ ਜੰਗੀ ਗੱਦੀ ਓਸਨੂੰ ਚਾ ਬਹਾਈਏ ਜੀ॥ ਸਿੰਘਾਂ ਆਖਿਆ ਰਾਜਾ ਜੀ ਹੁਕਮ ਤੇਰਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਹੇ ਸੋਫਤੇ ਬੁਲਾਈਏ ਜੀ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਗੱਲ ਜੋ ਮੂੰਹੋਂ ਕੱਢੋ ਏਸੇ ਵੇਖਤ ਹੀ ਚਮੰਗਾਈਏ ਜੀ॥੧੫॥ ਬਾਈ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਰਾਜੇ ਨੇ ਲਈ ਰੁਖਸਤ ਤੁਰਤ ਜੰਮੂੰ ਨੂੰ ਹੋਏ ਨੀ ਕੂਚ ਡੇਰੇ॥ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਤਾਂਈਂ ਲਿਖ ਘੱਲੀ ਅਰਜੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਰਫੂ ਕਰ ਛੱਡੇ ਨੀ ਕੰਮ ਤੇਰੇ॥ ਧੌਂਸਾ ਮਾਰਕੇ ਪਹੁੰਚ ਲਾਹੌਰ ਜਲਦੀ ਅਗੋਂ ਆਇ ਮਿਲਸਨ, ਤੈਨੂੰ ਸੱਭ ਡੇਰੇ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਮਿਲਨਗੇ ਫੇਰ ਅਫ਼ਸਰ ਜਿਸ ਵੇਲੜੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਗਯੌਂ ਨੇੜੇ॥੧੬॥ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਰਾਜੇ ਦਾ ਖ਼ਤ ਪੜ੍ਹਕੇ ਫ਼ੌਜਾਂ ਤੁਰਤ ਲਾਹੌਰ ਨੂੰ ਘੱਲੀਆਂ ਨੀ॥ ਘੋਡੋ ਹਿਣਕਦੇ ਤੇ ਮਾਰ ਵੱਜਦੇ ਨੀ ਧੂੜ ਉੱਡਕੇ ਘਟਾਂ ਹੋ ਚੱਲੀਆਂ ਨੀ॥ ਆਵੇ ਬੁਧੂ ਦੇ ਆਏ ਨੀ ਪਾਸ ਡੇਰੇ ਫ਼ੌਜਾਂ ਲੱਥੀਆਂ ਆਨ ਅਕੱਲੀਆਂ ਨੀ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਆਨ ਜਾਂ ਤੁਰਤ ਪਹੁੰਚੇ ਗੱਲਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਲਾਹੌਰ ਵਿੱਚ ਚਲੀਆਂ ਨੀ॥੧੭॥ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਤਾਂ ਬੁੱਧੂ ਦੇ ਆਵਿਓਂ ਜੀ ਕਰ ਤੁਰਮ ਲਾਹੌਰ ਵਲ ਧਾਇਆਈ॥ ਫਲੇ ਪੜਤਲਾਂ ਨੇ ਅੱਗੇ ਪਾੜ ਕੇ ਜੀ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਤੁਰਤ ਲੰਘਾਇਆ ਈ॥ ਉਸ ਬਲੀ ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦੇ ਦਾ ਤੇਜ਼ ਭਾਰੀ ਜਿਸ ਕਿਲੇ ਨੂੰ ਮੋਰਚਾ ਲਾਇਆ ਈ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਵਿੱਚ ਲਾਹੌਰ ਦੇ ਜੀ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਗੱਦੀ ਬਹਾਇਆ ਈ॥੧੮॥ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਗੱਦੀ ਉੱਤੇ ਬੈਠਕੇ ਜੀ ਰਾਨੀ ਕੈਦ ਕਰਕੇ ਕਿਲੇ ਵਿੱਚ ਪਾਈ॥ ਘਰ ਬੈਠਿਆਂ ਰੱਬ ਨੇ ਰਾਜ ਦਿੱਤਾ ਦੇਖੋ ਮੱਲ ਬੈਠਾ ਸਾਰੀ ਪਾਤਿਸ਼ਾਹੀ॥ ਬਰਸ ਹੋਯਾ ਜਾਂ ਓਸ ਨੂੰ ਕੈਦ ਅੰਦ੍ਰ ਰਾਣੀ ਦਿਲ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜੋ ਜਿੱਚ ਆਹੀ।। ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਮਾਰਕੇ ਚੰਦ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਗਲੋਂ ਬਲਾ ਲਾਹੀ॥੧੯॥ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਰੱਬ ਨੇ ਰਾਜ ਦਿੱਤਾ ਲਿਆ ਖੋਹ ਲਾਹੌਰ ਜੋ ਰਾਣੀਆਂ ਥੀਂ॥ ਸੰਧਾਵਾਲੀਆਂ ਦੇ ਦੇਸੋਂ ਪੈਰ ਖਿਸਕੇ ਜਾਕੇ ਪੁੱਛ ਲੈ ਰਾਹ ਪਧਾਣੀਆਂ ਥੀਂ॥ ਮੁੜਕੇ ਫੇਰ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਲਈ ਬਾਜ਼ੀ ਪੈਦਾ ਹੋਯਾ ਸੀ ਅਸਲ ਸੇਵਾਣੀਆਂ ਥੀਂ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਜੰਮਿਆਂ ਅਲੀ ਅਕਬਰ ਆਂਦਾ ਬਾਪ ਨੂੰ ਕਾਲਿਆਂ ਪਾਣੀਆਂ ਥੀਂ॥੨੦॥ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਗੋਲੀਆਂ ਨੇ ਮਾਰੀ ਚੰਦ ਕੌਰਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤਾਈਂ ਹਜ਼ੂਰ ਚਾ ਸੱਦਿਆ ਈ॥ ਰਾਜੇ ਸਿੰਘਾਂ ਦਾ ਗਿਲਾ ਮਿਰਾਵਨੇ ਨੂੰ ਨੱਕ ਕੰਨ ਚਾ ਓਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵੱਢਿਆ ਈ॥ ਰਾਜੇ ਸਿੰਘਾਂ ਨੂੰ ਅੰਦਰੋਂ ਹੁਕਮ ਕੀਤਾ ਉਹਨਾਂ ਅੰਦਰੋਂ ਬਾਹਰ ਚਾ ਕੱਢਿਆ ਈ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਲਾਹ ਕੇ ਸੱਭ ਜ਼ੇਵਰ ਕਾਲਾ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਫੇਰ ਛੱਡਿਆ ਈ॥੨੧॥ ਬਰਸ ਹੋਯਾ ਜਾਂ ਹਾਜ਼ਰੀ ਲੈਨ ਬਦਲੇ ਡੇਰਾ ਸਾਹਿਬ ਲਾਹੌਰ ਲਗਾਂਵਦਾ ਈ॥ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਗੁਝੀ ਕਰਾਬੀਨ ਲੈਕੇ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਆਨ ਦਿਖਾਂਵਦਾ ਈ॥ ਸਿਧੀ ਜਦੋਂ ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦੇ ਨੇ ਨਜ਼ਰ ਕੀਤੀ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਚਾ ਕਲਾ ਦਬਾਂਵਦਾ ਈ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਜਿਮੀਂ ਤੇ ਪਿਆ ਤੜਫੇ ਤੇਗ਼ ਮਾਰਕੇ ਸੀਸ ਲੈ ਜਾਂਵਦਾ ਈ॥੨੨॥ ਲਹਿਣਾ ਸਿੰਘ ਜੋ ਬਾਗ਼ ਦੀ ਤਰਫ਼ ਆਯਾ ਅੱਗੇ ਕੌਰ ਜੋ ਹੋਮ ਕਰਾਂਵਦਾ ਈ॥ ਲਹਿਣਾ ਸਿੰਘ ਦੀ ਮੰਦੀ ਜੋ ਨਜ਼ਰ ਦੇਖੀ ਅੱਗੋਂ ਰੱਬ ਦਾ ਵਾਸਤਾ ਪਾਂਵਦਾ ਈ॥ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਰਾਂਗਾ ਬਾਬੀ ਜੀ ਟਹਿਲ ਤੇਰੀ ਹੱਥ ਜੋੜਕੇ ਸੀਸ ਨਿਵਾਉਂਦਾ ਈ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਓਸ ਨਾ ਇੱਕ ਮੰਨੀ ਤੇਗ਼ ਮਾਰਕੇ ਸੀਸ ਉਡਾਂਵਦਾ ਈ॥੨੩॥ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਪ੍ਰਤਾਪ ਸਿੰਘ ਮਾਰਕੇ ਜੀ ਸੰਧਾਵਾਲੀਏ ਸ਼ਹਰ ਨੂੰ ਉੱਠ ਧਾਏ॥ ਰਾਜਾ ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਕਹਿਆ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਮਾਰਕੇ ਅਸੀਂ ਆਏ॥ ਗੱਲੀਂ ਲਾਇਕੇ ਕਿਲੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਆਂਦਾ ਕੈਸੇ ਅਕਲ ਦੇਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪੇਚ ਪਾਏ॥ ਕਿੱਥੇ ਮਾਰੀ ਸੀ ਰਾਜਾ ਜੀ ਚੰਦ ਕੌਰਾਂ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਪੁਛਨਾ ਦੋਹਾਂ ਚਾਏ॥੨੪॥ ਗੁਰਮੁਖ ਸਿੰਘ ਗਿਆਨੀ ਨੇ ਮੱਤ ਦਿੱਤੀ ਤੁਸਾਂ ਏਹ ਕਿਉਂ ਜੀਂਵਦਾ ਛੱਡਿਆ ਜੇ॥ ਮਗਰੋਂ ਮਹਿਰ ਘਸੀਟਾਂ ਤਾਂ ਬੋਲਿਆ ਈ ਏਹ ਸੁਖਨ ਸਲਾਹ ਦਾ ਕੱਢਿਆ ਜੇ॥ ਇੱਕ ਅੜਦਲੀ ਨੇ ਕਰਾਬੀਨ ਮਾਰੀ ਰੱਸਾ ਆਸ ਉੱਮੈਦ ਦਾ ਵੱਢਿਆ ਜੇ॥ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਜ਼ਿਮੀ ਤੇ ਪਿਆ ਤੜਫੇ ਦਿਲੀਪ ਸਿੰਘ ਤਾਈਂ ਫੇਰ ਸੱਦਿਆ ਜੇ॥੨੫॥ ਪਹਿਲੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਖ਼ੂਨ ਦਾ ਲਾਇ ਟਿੱਕਾ ਪਿੱਛੋਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਚਾਰ ਪ੍ਰਦਖਨਾ ਈ॥ ਡੇਰੇ ((2+) ਵਾਸਤੇ ਹੋਏਨੀ ਸੱਭ ਕਾਰੇ ਅੱਗੇ ਸਾਹਿਬ ਸੱਚੇ ਤੈਨੂੰ ਰੱਖਨਾਈਂ ' ਸਾਨੂੰ ਘੜੀ ਦੀ ਕੁਝ ਉੱਮੈਦ ਨਾਹੀ ਅੱਜ ਰਾਤ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦ ਕਿਨ ਚੱਖਣਾਈ ਤੇਰੇ ਵੱਲ ਜੋ ਕਰੇਗਾਨਜ਼ਰ ਮੰਦੀ ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਕਰਾਂਗੇ ਸੱਖਨਾਈਂ॥੨੬॥ਹੀਰਾਸਿੰਘ ਨੂੰ ਰਾਜੋਦੀ ਖਬਰ ਹੋਈ ਸੂਬੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸੱਦਕੇ ਤੁਰਤ ਚੜ੍ਹਿਆ॥ ਧੌਂਸਾ ਮਾਰਕੇ ਫੌਜ ਲੈ ਨਾਲ ਸਾਰੀ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲਓਹ ਸ਼ਹਿਰਦੇਵਿੱਚਵੜਿਆ।ਰਾਜਪੂਤ ਸੀਡੋਗਰਾਬਹੁਤਚੰਗਾਸੰਧਾਂਵਾਲੀਆਂਦੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਲੜਿਆ॥ ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾਅਜੀਤਸਿੰਘਮੋਯਾਬੱਧਾਲਹਨਾਸਿੰਘਜੋਜੀਂਵਦਾ ਆਨਵਡਿਆ॥੨੭॥ਦੋਹਾਂਧਿਰਾਂਤੋਂਬਹੁਤਸੂਰਮੱਤਹੋਈਖੰਡਾ ਵਿੱਚਮੈਦਾਨ ਵਗਾਇਗਏ। ਸ਼ੇਰਸਿੰਘਨਾਕਿਸੈਨੂੰ ਵਧਨਦੇਂਦਾ ਸਾਰੇ ਮੁਲਕ ਥੀਂ ਕਲਾਮਿਦਾਇਗਏ।ਰਾਜਾ ਕਰਦਾਸੀਮੁਲਖ ਦੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਪਿੱਛੇ ਰਹਿੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਵਖਤ ਪਾਇ ਗਏ। ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਮਾਰਕੇ ਮੋਏ ਦੋਵੇਂ ਚੰਗੇ ਸੂਰਮੈਹੱਥ ਲਗਾਇਗਏ॥੨੮ । ਦੁੱਲੇ ਭੱਟੀ ਨੂੰ ਗਾਂਵਦਾ ਜੱਗ ਸਾਰਾ ਜੈਮਲ ਫੱਤੇ ਦੀਆਂ ਵਾਰਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਨੀ ਮੀਰਦਾਦ ਤੁਹਾਨੇ ਦੇ ਸਤਰ ਅੰਦਰ ਮੋਈਆਂ ਰਾਣੀਆਂ ਮਾਰ ਕਟਾਰੀਆਂ ਨੀ।ਸੰਧਾਂਵਾਲੀਆਂ ਜੇਹੀ ਨਾ ਕਿਸੇ ਕੀਤੀ ਤੇਗਾਂਵਿਜ਼ਦਰਬਾਰਦੇਮਾਰੀਆਂਨੀ॥ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਮੋਏ ਨੀਂ ਬੀਰਹੋਕੇ ਜਾਨਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਪਿਆਰੀਆਂਨੀ॥੨੯॥ ਪਿੱਛੇ ਆਕੇ ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ ਫ਼ਿਕਰਹੋਯਾ ਸੋਚੀਂ ਪਏਨੀ ਸਭ ਸਰਦਾਰ ਮੀਆਂ।ਅੱਗੇਰਾਜ ਆਇਆਹੱਥ ਬੁਰਛਿਆਂ ਦੇ ਪਈ ਖੜਕਦੀ ਨਿੱਤ ਤਲਵਾਰ ਮੀਆਂ। ਗੱਦੀ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਜੇਹੜੇ ਮਾਰ ਲੈਂਦੇ ਹੋਰ ਕਹੋ ਕਿਸਦੇ ਪਾਣੀ ਹਾਰ ਮੀਆਂ। ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਧੁਰੋਂ Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org ((+8)) Fe ਤਲਵਾਰ ਵਗਦੀ ਖ਼ਾਲੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ਕੋਈ ਵਾਰ ਮੀਆਂ। ॥ ਮਹਾਂਬਲੀਸਰਦਾਰਜੀ ਪੰਥ ਵਿਚੋਂ ਡਿੱਠੀ ਬਣੀ ਕੁਚੱਲਣੀ ਚਾਲਮੀਆਂ।ਦਿਲ ਅਪਨੇ ਬੈਠ ਵਿਚਾਰ ਕਰਦਾ ਏਥੇ ਕਈਆਂ ਦੇ ਹੋਣਗੇ ਕਾਲ ਮੀਆਂ। ਲਹਿਣਾਸਿੰਘਸਰਦਾਰ ਮਜੀਠੀਆ ਸੀ ਵੱਡਾ ਅਕਲ ਦਾ ਕੋਟ ਕਮਾਲਮੀਆਂ। ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਤੁਰ ਗਿਆ ਤੀਰਥਾਂ ਨੂੰ ਸੱਭੋ ਛੱਡਕੇ ਦੰਗ ਦਵਾਲ ਮੀਆਂ॥੩੧॥ ਦਲੀਪਸਿੰਘਗੱਦੀਉਤੇਰਹੇਬੈਠਾਹੀਰਾਸਿੰਘਜੋਰਾਜਕਮਾਂਵਦਾ ਈ।ਜੱਲਾ ਓਸਦਾ ਖ਼ਾਸ ਵਜ਼ੀਰ ਹੈ ਸੀ ਖ਼ਾਤਰਤਲੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਲਿਆਂਵਦਾਈ। ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਸਰਕਾਰਨੂੰਪਿਆ ਘੂਰੇ ਕਹੇ ਕੁਝ ਤੇ ਕੁਝ ਕਮਾਂਵਦਾਈ ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਪੰਥ ਨੂੰ ਦੁਖ ਦੇਂਦਾ ਹੀਰਾ ਸਿੰਘਦਾਂ ਨਾਸਕਰਾਂਵਦਾਈ ॥੩੨॥ ਸਿੰਘਾਂ ਲਿਖਿਆ ਖ਼ਤ ਸੁਚੇਤਸਿੰਘ ਨੂੰ ਬੁਰਾ ਕਰਨਹਾਰਾ ਜੱਲਾ ਠੀਕ ਸਾਂਈ ॥ ਜਲਦੀ ਪਹੁੰਚ ਵਜ਼ੀਰ ਬਨਾ ਲਈਏ ਤੈਨੂੰ ਖ਼ਾਲਸਾ ਪਿਆ ਉਡੀਕਦਾਈ॥ ਅਕਸਰ ਰਾਜ ਪਿਆਰੇਨੀ ਰਾਜਿਆਂਨੂੰ ਹੀਰਾ ਸਿੰਘ ਤਾਂ ਪੁੱਤ ਸ਼ਰੀਕਦਾਈ। ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਜੱਲ੍ਹੇਦਾਂ ਨੱਕਵੱਚੋਂ ਭੱਜ ਜਾਏਗਾਮਾਰਿਆਲੀਕਦਾਈ॥੩੩॥ਜਿਸ ਵੇਲੜੇ ਰਾਜੇ ਨੇ ਖਤ ਪੜਿਆ ਜਾਮੇ ਵਿੱਚਨਾ ਮੂਲ ਸਮਾਂਵਦਾਈ ਵਗਾਤੰਗ ਲਾਹੌਰ ਨੂੰ ਅਸਾਂ ਜਾਣਾ ਡੇਰੇ ਕਾਠੀਆਂ ਚ ਪਵਾਉਂਦਾਈ॥ ਮੰਜੀਕਾਕੜੀ ਫੌਜ ਉਤਾਰਕੇ ਜੀ ਬਾਈ ਆਦਮੀ ਨਾਲ ਲੈ ਆਂਵਦਾਈ॥ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਆਨ ਲਾਹੌਰ ਪਹੁੰਚਾ ਮੀਆਂਮੀਰ ਡੇਰਾ ਵਿੱਚ ਲਾਂਵਦਾਈ॥੩੪॥ਹੀਰਾਸਿੰਘ ਨੂੰ ਰਾਜੇਂਦੀ ਖ਼ਬਰ ਹੋਈ ਭਰਤ ਪਲਟਨਾਂ ਸੱਭ ਲਪੇਦੀਆਂਨੀ। ਸਿੰਘਾਂ ਆਖਿਆ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org C S ਰਾਜਾਜੀ ਜਾਓ ਮੁੜਕੇ ਫੌਜਾਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਨਹੀਂ ਸਮੇਟੀਆਂਨੀ ਸਿੱਖੋ ਜੀਂਵਦਾ ਜਾਨ ਮਹਾਲ ਜੰਮੂਡਾਨੇ ਦੇਨ ਰਜਪੂਤਾਂ ਦੀਆਂ ਬੇਟੀਆਂਨੀ॥ ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਆਯਾ ਵਜ਼ੀਰੀ ਲੈਕੇ ਆਖਣਸੱਭ ਪਹਾੜ ਡੁਮੇਟੀਆਂਨੀ॥੩੫ ਤੋਪਾਂ ਜੋੜਕੇ ਪਲਟਨਾਂ ਨਾਲਲੈਕੇ ਸੀਖ਼ਾਂ ਚੋਸਕੇ ਤੇ ਹੀਰਾਸਿੰਘ ਚੜਦਾ। ਜਦੋਂ ਫੌਜ ਨੇ ਪੱਤਿਆ ਆਨ ਘੇਰਾ ਖੰਡਾਸਾਰਦਾ ਖਿੱਚਕੇ ਹੱਥ ਫੜਦਾ। ਭੀਮਸਿੰਘ ਤੇ ਕੇਸੀਸਿੰਘ ਲਾਵੇਂ ਲੈਕੇ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਕਟਕ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵੜਦਾ। ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਟਿੱਕੇ ਦੀ ਲਾਜ ਰੱਖੀਂ ਮੱਥੇ ਸਾਮਣੇ ਇਕ ਖੂਬ ਮਰਦਾ ॥੩੬॥ ਸਿੰਘ ਜੱਲ੍ਹੇ ਦੇ ਹੱਥੋਂ ਜੋ ਤੰਗ ਆਏ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਕਚੀਚੀਆਂ ਖਾਂਵਦੇ ਨੀ।।ਅੱਗੇ ਸੱਤ ਤੇ ਅੱਠਸੀ ਤਲਬ ਪਹਿਲੇ ਬਾਰਾਂਜ਼ੋਰਦੇਨਾਲਕਰਾਂਵਦੇ ਨੀ। ਕਈ ਆਖਦੇ ਦੇਹੋ ਇਨਾਮ ਸਾਨੂੰਲੈਕੇ ਬੁਧਕੀਆਂ ਚਾਗਲ ਪਾਂਵਦੇ ਨੀ।।ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਟਿੱਕੇ ਦੀਲਾਜਰੱਖੀਪੰਜ ਕੌਂਸਲੀਦਾਬਨਾਂਵਦੇਨੀ॥੩੭॥ਹੋਧਾਹੁਕਮ ਜਾਂ ਬਹੁਤ ਮਹਾਵਤਾਂ ਨੂੰ ਹੌਦੇਸੋਨੇਦੇਹਇਕਸਾਂਵਦੇਨੀ॥੩ਰਫ਼ ਜੰਮੂੰ ਦੀ ਮੂੰਹ ਮਰੋੜ ਚਲੇ ਸਾਨੂੰ ਆਇਕੇ ਸਿੰਘ ਮਨਾਂਵਦੇਨੀ। ਘੇਰੇ ਅਜਲ ਦੇ ਅਕਲ ਨਾਮੁਲਆਈਬੁਰਾਆਪਨਾਅਪੱਕਰਾਂ ਵਦੇਨੀ॥ ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਿਘਲੈ ਮਿਲੇ ਤੋਪਾਂ ਅਗੋਂ ਗੋਲਿਆਂ ਨਾਲ ਉਡਾਂਵਦੇਨੀ ॥੩੮॥ ਹੀਰਾਸਿੰਘ ਦੇ ਜੱਲੇ ਨੂੰ ਮਾਰਕੇ ਜੀ ਜਵਾਹਰਸਿੰਘਵਜ਼ੀਰਬਨਾਂਵਦੇਨੀ ਤਰਫਜੰਮੂੰ ਪਹਾੜਦੀ ਹੋ ਦੁਰੇ ਰਾਹੀਂ ਸ਼ੋਰਖ਼ਰੂਦਮਚਾਂਵਦੇਨੀ॥ਓਥੋਂਰਾਜਾਗੁਲਾਬਸਿੰਘ ਬੰਨ੍ਹ ਆਂਦਾ ਕੈਂਠੇ ਫੋਰਲੈਕੇ ਗਲੀਂਪਾਂਵਦੇਨੀ॥ ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਅਸਾਂਹੁਣਕੜੇਲੈਣੇਜਵਾਹਰਸਿੰਘਨੂੰਆਖਸੁਨਾਂਵਦੇਨੀ॥੩੯॥ Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org ( ੧੦ ) ਕਿਹਾ ਬੁਰਛਿਆਂ ਆਨ ਅੰਧੇਰ ਪਾਇਆ ਜੇਹੜਾ ਬਹੇ ਗੱਦੀ ਓਨੂੰ ਮਾਰ ਲੈਂਦੇ॥ ਕੜੇ ਕੰਠੇ ਇਨਾਮ ਰੁਪਏ ਬਾਰਾਂ ਕਦੇ ਪੰਜ ਤੇ ਸੱਭ ਨਾ ਚਾਰ ਲੈਂਦੇ। ਕਈ ਬੁਰੇ ਨੀ ਕਿਲੇ ਦੀ ਲੁੱਟ ਕਰਕੇ ਕਈ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਲੁਟ ਬਜ਼ਾਰ ਲੈਂਦੇ। ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਚੜ੍ਹੇ ਮਝੈਲ ਭਈਏ ਪੈਸਾਤਲਬਦਾ ਨਾਲ ਪੈਜ਼ਾਰ ਲੈਂਦੇ । ੪੦॥ ਪਿੱਛੇਇੱਕਸਰਕਾਰਦੇ ਖੇਡ ਵਿਚਲੀ ਪਈ ਨਿੱਤਹੁੰਦੀਮਾਰੋਮਾਰ ਮੀਆਂ।ਸਿੰਘਾਂ ਮਾਰ ਸਰਦਾਰਾਂ ਦਾਨਾਸਕੀਤਾ ਸਗੋਂ ਕਤਲ ਹੋਏ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ਮੀਆਂ। ਸਿਰਫੌਜ ਦੇ ਰਹਯਾ ਨਾ ਕੋਈ ਕੁੰਡਾ ਹੋਏ ਸ਼ੁਤਰਬਾਝੁਮੁਹਾਰਮੀਆਂ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾਫਿਰਨਸਰਦਾਰ ਲੁਕਦੇ ਭੂਤ ਮੰਡਲੀ ਹੋਈ ਤਿਆਰ ਮੀਆਂ॥੪੧॥ ਜਵਾਹਰ- ਸਿੰਘ ਦੇ ਉਤੇ ਨੀ ਚੜੇ ਸਾਰੇ ਮੱਥਾ ਖੂਨੀਆਂ ਵਾਂਗਰਵੱਟਿਓਨੇ॥ ਡਰਦਾ ਭਾਂਣਜੇ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਮਿਲਣ ਆਯਾ ਅੱਗੋਂਨਾਲਸੰਗੀਨਾਂ ਦੇ ਫੱਟਿਓਨੇਸੀਖਾਂਨਾਲਉਝੁੰਬਕੇਫੀਲਉੱਤੋਂ ਕੱਢਹੌਦਿਓਂਜ਼ਿਮੀ ਤੇਸੱਟਿਓਨੇ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਵਾਸਤੇ ਪਾਇ ਰਹ੍ਯਾ ਸਿਰ ਨਾਲ ਤਲਵਾਰ ਦੇ ਕੱਟਿਓਨੇ॥੪੨॥ਮਾਈ ਕੈਦ ਕਨਾਤ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਕਿਸ ਨੂੰ ਰੋਇਕੇ ਪਈ ਸੁਨਾਵਨੀ ਹੈਂ ॥ ਤੇਰਾ ਕੌਨ ਹਿਮਾਇਤੀ ਸੁਨਨਵਾਲਾ ਜਿਸਨੂੰ ਪਾਇਕੇਵੈਨ ਦਿਖਾਵਨੀ ਹੈਂ। ਕੇਹੜੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹਦਾ ਬੇਟਾ ਮੋਇਆ ਸਾਥੋਂ ਜੇਹੜੇ ਡੂੰਗੜੇ ਵੈਣ ਤੂੰ ਪਾਵਨੀ ਹੈਂ ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਦੇਹਇਨਾਮਸਾਨੂੰ ਸਾਡੇ ਜੋਰਤੇ ਰਾਜ ਕਮਾਵਨੀ ਹੈਂ॥੪੩॥੫ਈਝੂਰਦੀ ਹੈ ਰਾਣੀ ਜਿੰਦ ਕੌਰਾਂ ਕਿੱਥੋਂ ਕੱਢਾਂ ਮੈਂ ਕਲਗ ਆਂ ਨਿੱਤ ਵੇ॥ ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕੋਹਿਆ ਵੀਰ ਮੇਰਾ ਜਿਸਦੀਤਾ।ਬਆਲਖਹਜ਼ਾਰਘੋੜੇ। ਕਿੱਥੋਂ Digitized by Panjab Digital Library/ www.panjabdigilib.org ( ੧੧ ) ਨੀ ਢਾਂ ਮੈਂ ਦੇਸ ਫ਼ਰੰਗੀਆਂ ਦਾ ਕੋਈ ਮਿਲੇਜੋ ਏਨਾਂ ਦਾ ਗਰਬ ਤੋੜੇ॥ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਓਸਥੋਂ ਜਾਨ ਵਾਰਾਂ ਜਵਾਹਰ ਸਿੰਘ ਦਾ ਵੈਰ ਜੋ ਕੋਈ ਮੋੜੇ ॥੪੪॥ ਮੈਨੂੰ ਆਨ ਚੁਫੇਰਿਓਂ ਘੂਰਦੇ ਲੈਂਦੇ ਮੁਫ਼ਤ ਇਨਾਮਰੁਪਏ ਬਾਰਾਂ ਜੱਟੀ ਹੋਵਾਂਤਾਂਕਰਾਂਪੰਜਾਬ ਰੰਡੀਸਾਰੇਦੇਸ ਦੇ ਵਿੱਚ ਚਾ ਤੁਰਨ ਵਾਰਾਂ ਛੱਡਾਂ ਨਹੀਂ ਲਾਹੌਰ ਦੇ ਵੜਨ ਜੋਗੇ ਸਣੇ ਵੱਡਿਆਂ ਅਫਸਰਾਂ ਜਮਾਦਾਰਾਂ॥ ਪਏ ਰੁਲਣਗੇ ਵਿੱਚ ਪਰਦੇਸ ਮੁਰਦੇ ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਮਾਰਨੀ ਏਸ ਮਾਰਾਂ।੪੫॥ਜਿਨਾਂ ਮਾਰਿਆਕੋਹਿਕੇ ਵੀਰ ਮੇਰਾ ਮੈਡਾਂ ਕਰਾਂਗੀ ਓਨਾਂਦੀਆਂ ਜੰਡੀਆਂ ਨੀ॥ ਧੁੰਮਾ ਜਾਨ ਵਲਾਇਤੀਂ ਪੇਸਜ਼ਾਨਾਂ ਪਾਵਾਂ ਬੱਕਰੇ ਵਾਂਗ ਚਾ ਵੰਡੀਆਂ ਨੀ॥ ਚੁੜੇ ਲਹਿਣਗੇ ਬਹੁਤ ।' ਸੁਹਾਗਣਾਦੇਨੱਥਚੌਂਕਤੇਵਾਲੀਆਂਝੰਡੀਆਂਨੀ॥ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਪੈਣਗੇ ਵੈਣ ਡੂੰਘੇ ਜਦੋਂ ਬਹਿਣ ਪੰਜਾਬਣਾਰੰਡੀਆਂ ਨੀ॥੪੬॥ ਅਰਜ਼ੀ ਲਿਖੀ ਫਰੰਗੀ ਨੂੰ ਕੁੰਜਗਏ ਪਹਿਲੇ ਆਪਣਾ ਮੁੱਖ ਅਨੰਦ ਵਾਰੀ॥ਤੇਰੀ ਵੱਲ ਮੈਂ ਫੌਜ ਨੂੰ ਭੇਜਨੀਆਂ ਖੱਟੇ ਕਰੀਂ ਤੂੰ ਏਨ੍ਹਾਂਦੇਵੰਦਵਾਰੰ॥ਜੇਹੜਾਜ਼ੋਰ ਤੂੰ ਆਪਣਾਸਤ ਲਾਵੀਂ ਪਿੱਛੇ ਖ਼ਰਚ ਮੈਂ ਕਰਾਂਗੀ ਬੰਦ ਵਾਰੀ ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾਫੇਰਨ ਮੁੜਕੇ ਮੈਨੂੰ ਬੇਡਨੀ ਬਾਤ ਪਸੰਦ ਵਾਰੀ॥੪੭॥ ਪਹਿਲੇਪਾਰ ਦਾ ਮੁਲਖ ਤੂੰ ਮੱਲ ਸਾਡਾ ਆਪੇ ਖਾ ਗੁਸਾ ਤੈ ਥੀਂ ਆਵਨੀਗੇ ॥ ਸੋਈ ਲੜਨਗੇ ਹੋਣ ਬੇਖ਼ਬਰ ਜੇਹੜੇ ਮੱਥਾ ਕਦੀ ਸਰਦਾਰਨਾ ਡਾਹੁਨੀਗੇ॥ ਏਸੇ ਵਾਸਤੇ ਫੌਜ ਮੈਂ ਪਾ ਛੱਡੀ ਕਈ ਭਾਂਜ ਅਚਾਨਕ ਪਾਵਣੀਗੇ॥ ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਲਾਟ ਜੀ ਕਰਕ ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਗਲੋਂ ਭਗਦੜਾ ਲਾਹੁਣੀਂਗੇ ॥੪੮ ਨੰਦਨ ਕੰਪਨੀ ਉਨ Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org ਜੇ 7 ਕੇ ਤੇ । 11 3 ਤੇ ਤੇ ((92)) ਸਾਹਿਬ ਕਿਤਾਬ ਡਿਠੀ ਇਨਾਂ ਲਾਟਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੌਣਲੜੇ ਗਾਜੀ ॥ ਜੱਜਲਾਦ ਨੇ ਚੁਕਿਆ ਆਨ ਬੀੜਾ ਅਬੀ ਸਿੱਖ ਸਿਉਂ ਜਾਇਕੇ ਲੜੇਗਾ ਜੀ ।। ਘੰਟੇ ਤੀਨ ਮੈ ਜਾ ਲਾਹੌਰ ਮਾਯੂੰ ਇਸ ਬਾਤ ਮੈਂ ਫ਼ਰਕ ਨਾ ਪੜੇਗਾ ਜੀ ॥ ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਫੱਗਣੋ ਤੇਰ੍ਹਵੀਂਨੂੰ ਸਾਹਿਬ ਸ਼ਹਿਰ ਲਹੌਰ ਵਿਚ ਵੜੇਗਾ ਜੀ।॥੪੯॥ਵਜੀਤੁਰਮ ਤੰਬੂਰ ਕਰਨੈਲ ਸ਼ੁਤਰੀ ਤੰਬੂ ਬੈਰਕਾਂ ਨਾਲ ਨਿਸ਼ਾਨਮੀਆਂ ਕੋਤਲਬੱਘੀਆਂਪਾਲਕੀ ਤੋਪਖਾਨੇ ਦੂਰਬੀਨਚੰਗੀ ਸਾਇਬਾਨ ਮੀਆਂ॥ਚੜਿਆਨੰਦਨੋਂ ਲਾਟ ਉਠਾਇ ਬੀੜਾ ਡੇਰਾ ਪਾਂਵਦਾ ਵਿੱਚ ਮੈਦਾਨਮੀਆਂ। ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾਗੋਰਿਆਂ ਛੇੜਛੇੜੀ ਮੁਲਖ ਪਾਰਦਾ ਮੱਲਿਆ ਆਨ ਮੀਆਂ ॥੫੦ ਫ਼ਰਾਂਸੀਸਾਂਨੂੰ ਅੰਦਰੋਂ ਹੁਕਮ ਹੋਯਾ ਤੁਸੀਂ ਜਾਓਖਾਂ ਤਰਫ ਕਸ਼ਮੀਰ ਨੂੰਜੀ। ਉਨਾਰੱਬ ਦਾ ਵਾਸਤਾ ਪਾਇਆਈਮਾਈਵੜੀਂਨਾਕੁਝਤਕਸੀਰਕੂੰਜੀ॥ ਪਾਰੋਂਮੁਲਕਫ਼ਰੰਗੀਆਂਮਲਲਿਆਅਸੀਂਮਾਰਾਂਗੇਓਸਦੇ ਪੀਰ ਨੂੰਜੀ ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਲੜਾਂਗੇ ਹੋਰ ਪਰਿਓਂ ਅਸਾਂ ਡੱਕਣਾਂ ਓਸ ਵਹੀਰਨੂੰਜੀ॥੫੧॥ਮਾਈਆਖਿਆ ਸੱਭ ਚੜਜਾਨ ਫੌਜਾਂ ਬੂਹੇ ਸ਼ਹਿਰਦੇਰਹਿਨਨਾਸੱਖਣੇਜੀ।ਮੁਸਲਮਾਨੀਆਂਪੜਤਲਾਂਰਹਿ ਨਏਥੇਘੋੜਚੜੇਨਹੀਂਪਾਸ ਰੱਖਨੇਜੀ। ਕਲਗੀਵਾਲੜੇ ਮੋਹਰੇ ਹੋਨਅੱਗੇਅੱਗੇਹੋਰਗ਼ਰੀਬਨਾਧੱਕਨੇਜੀ॥ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਜਿਨਾਂ ਦੀ ਤਲਬਗ਼ੈਰਾਂ ਮਜ਼ੇ ਭਿਨਾਂ ਲੜਾਈਦੇ ਦੱਖਣੇ ਜੀ॥੫੨॥ ਸਾਰੇਪੰਥਨੂੰਸੱਦਕੇਕਹਿਨਲੱਗੀਮੈਥੋਂ ਗਏਖ਼ਜਾਨੈਨਿਖੁਟਵਾਰੀ ॥ ਜਮਨਾ ਤੀਕਰ ਪਿਆਹੈ ਦੇਸ ਸੁੰਞਾ ਖਾਓ ਦੇਸ ਫ਼ਰੰਗੀ ਦਾ ਲੁੱਟਵਾਰੀ॥ਮਾਰੋਸ਼ਹਿਰਫਿਰੋਜ਼ਪੁਰਲੁਦਿਹਾਣਾ ਸੁੱਟੋਛਾਵਨੀ Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org ( ੧੩ ) ਓਸਦੀ ਪੁੱਟ ਵਾਰੀ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾਲਵੋਇਨਾਮਮੈਥੋਂਕੜੇਕੈਂਠੇ ਮੈਂਦੇਵਾਂਗੀ ਸੁੱਟਵਾਰੀ॥੫੩। ਸਿੰਘਾਂ ਆਖਿਆ ਲੜਾਂਗੇ ਹੋ ਟੋਟੇ ਸਾਨੂੰਖਬਰਪੱਲੀਂਦਿਨੇਰਾ ਮਾਈ॥ਤੇਰੀ ਨੌਕਰੀ ਵਿਚ ਨਾ ਫ਼ਰਕ ਕਰਸਾਂ ਭਾਵੇਂ ਖੂਹ ਪੱਤੀ ਭਾਵੇਂ ਖਾਤਮਾਈ। ਸਿੰਘਾਂ ਬੋਲੀਓਮੂਲਨਾਸਹੀਕੀਤਾਕੇ ਕੁਛ ਕਰਨ ਲਗੀ ਸਾਡਾ ਘਾਤ ਮਾਈ॥ ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਅਜੇ ਨਾ ਜਾਣਿਓ ਨੇ ਖ਼ਾਲੀ ਪਈ ਨਾਂ ਚੋਪੜੀ ਪ੍ਰੀਤ ਮਾਈ॥੫੪ ਦਿੱਤੀਮਾਈ ਨੇ ਜਦੋਂ ਦਿਲਬਰੀ ਭਾਰੀ ਸਿੰਘ ਬੈਠੇ ਨੀ ਹੋਇ ਸੁਚੇਤ ਮੀਆਂ। ਸੱਚੇਸਾਹਿਬਦੇਹੱਥ ਨੀ ਸੱਭ ਗੱਲਾਂ ਕਿਸੇਹਾਰਦੇਵੇ ਕਿਸੇ ਜੇਤ ਮੀਆਂ । ਇਕ ਲੱਖ ਬੇਟਾ ਸਵਾਲੱਖ ਪੋਤਾ ਰਾਵਣਮਾਰਿਆ ਘਰ ਦੇ ਭੇਤ ਮੀਆਂ । ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਜਾਨਦਾ ਜੱਗ ਸਾਰਾ ਕੇਈ ਸੂਰਮੇਂ ਅਉਂਨਗੇ ਖੇਤ ਮੀਆਂ॥੫੫॥ਸਿੰਘਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਬੈਠਗੁਰਮਤਾ ਕੀਤਾਚਲੋਜਾਇ ਫਰੰਗੀਨੂੰ ਮਾਰੀਏਜੀ॥ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਜੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੋਇਸਾਡੇ ਇੱਕ ਘੜੀ ਵਿਚ ਮਾਰ ਉਡਾਰੀਏਜੀ॥ਭਾਈਵੀਰਸਿੰਘ ਜੇਹੇ ਅਸਾਂ ਨਹੀਂ ਛਡੇ ਅਸੀਂ ਕਦੀਨਾ ਓਸਥੋਂਹਾਰੀਏਜੀ।। ਸ਼ਾਹਮੁਖ ਹੰਮਦਾ ਮਾਰਕੇ ਲੁੱਦੇਹਾਣਾ ਫੌਜਾਂ ਦਿਲੀਦੇ ਵਿੱਚ ਉਤਾਰੀਏਜੀ ॥੫੬॥ ਜ਼ਬਤ ਕਰਾਂਗੇ ਮਾਲ ਫ਼ਰੰਗੀਆਂ ਦੇ ਓਥੋਂ ਲਿਆਵਾਂਗੇ ਦੌਲਤਾਂਬੋਰੀਆਂਨੀ॥ਪਿੱਛੋਂਵੜਾਂਗੇਓਹਨਾਂ ਦੇ ਸਤਰਖਾਨੇਬੰਨ ਲਿਆਵਾਂਗੇਓਹਨਾਂਦੀਆਂ ਗੋਰੀਆਂਨੀ!!ਕਾਬਲਵਿੱਚ ਪਠਾਣ ਜਿਉਂ ਅਲੀ ਅਕਬਰ ਮਾਰ ਵਢਕੇ ਕੀਤੀਆਂ ਪੋਰੀਆਂਨੀ ॥ ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾਲਵਾਂਗੇਫੇਰਕੋਠੇ ਤਿੱਲੇਦਾਰ ਜੋ ਰੇਸ਼ਮੀ ਡੋਰੀਆਂ ਨੀ।੫੨॥ ਡੰਡੇ ਨਿੱਕਲੇ ਕਰਦਾ ਹੁਕਮ ਹੋਯਾ ਚੜੇ ਸਮੇਂ Digitized by Panjab Digital Library www.panjabdigilib.org ________________
( ੧੪ ) ਸਿੰਘ ਦਲੇਰ ਮੀਆਂ। ਚੜੇ ਪੁੱਤ ਸਰਦਾਰਾਂ ਦੇ ਛੈਲਬਾਂਕੇਜੈਸੇ ਬੇਲਿਓਂ ਨਿਕਲਦੇ ਸ਼ੇਰ ਮੀਆਂ। ਚੜੇ ਸੱਭ ਮਝੈਲ ਦਾਬੀਏਜੀ ਜਿਨਾਂਕਿਲੇਨਿਵਾਏਹੈਂਢੇਰ ਮੀਆਂ। ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਚੜ੍ਹੇਜਮੂਰ ਖਾਨੇ ਹੋਯਾ ਹੁਕਮ ਨਾ ਲਾਂਵਦੇ ਦੋਰ ਮੀਆਂ॥੫੮॥ਸ਼ਾਮ ਸਿੰਘ ਸਰਦਾਰਨੇਕੂਚ ਕੀਤਾ।ਜੱਲੇਵਾਲੀਏਬਣਤਬਨਾਂਵਦੇਨੀ॥ਆਏ ਹੋਰ ਪਹਾੜ ਦੇ ਸੱਭ ਰਾਜੇ ਜੇੜੇ ਭੋਗਦੇਧਨੀ ਕਹਾਂਵਦੇਨੀ॥ਆਏ ਸੱਭ ਮਝੈਲ ਦੁਆਬੀਏ ਜੀ ਸੰਧਾਵਾਲੀਏਕਾਠੀਆਂਪਾਂਵਦੇਨੀ॥ ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਚੜੀ ਅਕਾਲ ਰਜਮ ਖੰਡੇ ਮਾਰਦੇ ਇਕਲ ਕਰਾਂਵਦੇਨੀ॥੫੯॥ ਮਜ਼ਹਰ ਅਲੀਤੇ ਮਾਖੇ ਖਾਂ ਕੂਚਕੀਤਾ ਤੋਆਂ ਸ਼ਹਿਰ ਥੀਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਾਲੀਆਂਨੀਬੇੜਾ ਚੜ੍ਹਿਆ ਸੁਲਤਾਨ ਮਹਮੂਦਵਾ੭ਤੋਪਾਂਹੋਰ ਅਮਾਮਸ਼ਾਹ ਵਾਲੀਆਂ ਨੀ। ਇਲਾਹੀ ਬਖ਼ਸ਼ਪ ਟੋਲੀ ਨੇ ਮਾਂਜਕੇ ਜੀ ਧੂਪਦੇਇਕੇ ਤਖਤ ਬਹਾਲੀਆਂ ਨੀ ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਐਸੀਆਂਲੈ ਹੋਈਆਂ ਬਿਜਲੀ ਵਾਂਗ ਜਿਉਂ ਦੇਨਦਿਖਾਲੀਆਂਨੀ॥ ੬੦ ॥ ਸੁਨਕੇ ਖ਼ਬਰ ਫ਼ਰੰਗੀ ਦੀ ਚੜੇ ਸੱਭੇ ਫੌਜਾਂ ਬੇਮੁਹਾਰੀਆਂ ਹੋਇ ਤੁਰੀਆਂ । ਅੱਗੇ ਵਾਰ ਕੁਵਾਰ ਨਾ ਕਿਸੇ ਡਿੱਠਾ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਦੇ ਅੱਗੇ ਲਗ ਦੂਰੀਆਂ। ਅੱਗੇ ਤੋਪਾਂ ਦੇ ਧਨੀ ਭੀ ਹੈਨ ਗੋਰੇ ਵੰਗਾਂ ਪਹਿਨ ਖਲੋਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਕੁੜੀਆਂ।। ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦਾ ਵਰਜਦੇ ਜਾਂਦਿਆਂ ਨੂੰ ਫੌਜਾਂ ਹੋਮੋਹਾਨੀਆਂ ਕਦੋਂ ਮੁੜੀਆਂ॥੬੧॥ਚੜੇ ਸ਼ਹਿਰਲਾਹੌਰਥੀ 4 ਮਾਰ ਧਉਂਸੇ ਸੱਭੋ ਗਰਬ ਹੰਕਾਰਦੇ ਨਾਲ ਤੁਰਦੇ। ਉਰੇ ਦੋਹਾਂ ਦਰਿਆਵਾਂ ਤੇ ਨਹੀਂ ਅਟਕੇ ਪੱਤਣ ਲੰਘੇਨੀ ਜਾ ਫੀਰੋਜ਼ਪੁਰ ਦੇ ਅੱਗੇ ਛੇੜਿਆ ਨਹੀਂ ਫਰੰਗੀਆਂ ਨੇ ਦਹਾਂ ਧਿਰਾਂ ਦੇ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org (੧੫ ) _ਰੁਲਨਗੇਬਹੁਤ ਮੁਰਦੇ ॥ ਸ਼ਾਹਮੁਹੈਮਦਾ ਭੱਜਨਾਂ ਰਣੋਂਭਾਰੀ _ ਹੋਜੁਵੇਸੂਰਮੇ ਆਖ ਤੂ ਤੂੰਕਦੋਂ ਮੁੜਦੇ॥ ੬੨ ॥ਲੱਗੀ ਧਮਕ [ ਸਾਰੇਹਿੰਦੁਸੜਾਨਅੰਦਰ ਦਿੱਲੀਆਗਰੇਹਾਂਸੀਹਸਾਰ ਮੀਆਂ ॥ ਬੀਕਾਨੇਰਲਖਨੌਰਭਟਨੇਰਜੈਪੁਰ ਪਈਆਂ ਭਾਜੜਾਂ ਜਮਨਾਂ ੜੋਂਪਾਰਮੀਆਂਪੰ॥ਜਾਚ ੀ ਬਾਲਦਸੀ ੀਂਭਦਲਾਂ ਬਦੱ ਼ਾਹੀਸਨਹੱ ਵਾਅੰਤ ਸ਼ੁਮਾਰਮੀਆਂ॥ਸ਼ਾਹਮੁਹੈਮਦਾਕਿਸੇਨ ਅਵਕਦਈ _ _ ਸਿੰਘਲੈਨਗੇ ਢਿੱਲੀ ਨੂੰਮਾਰ ਮੀਆਂ॥ ੬੩॥ ਅਰਜ਼ੀਲਿਥੀ
_ ਫ਼ਰੈਗੀਅਖ਼ਲਸੇਨੰਤੁਸੀਕਾਸਨੂੰ ਮੈਗਮਰਾਂਵਦੇਹੋ।ਮਹ/ਗਜ
` ਦੇਨਾਲਸੀ ਨੇਮਸਾਡਾ ਤੁਸੀ ਸੁਤੀਆਂ ਕਲ ਜਗਾਂਵਦੇ ਹੋ॥ ਕਈਲ੪ ਰੁਪਈਆਲੈਜਾਹੇ ਸਾਥੋਂਦਿਆਂਹੋਰਐ-ਤੁਸ਼ੀ ਫਰਮਾਵਦੇਹੇ।਼ਾਹਮੁਹੈਮਦਾਅਮਾਂਨਾਮੂਲਲੜਨਾਂਤੁਸੀਏੜਲਾ ਕੇ
` ਜ਼ੋਰਕਿਉਂਲਾਂਵਦੇਹ।੬੪॥ ਸਿੰਘਾਂਲਿਖਿਆ ਖ਼ਤ ਫ਼ਰੈਗੀਆਂ ਨੂੰਡੈਨੂੰ ਮਾਰਾਂਗੇ ਅਸੀ ਵੈਗਰਕੇ ਜੀ॥ਸਾਨੂੰਨਹੀਂਰੁਪਯਾਂਦੀ ਲੋੜ ਕਾਈ ਭਵੇਂਦੇ ਤੂੰਵੇਰਉਸਾਰਕੇ ਜੀ॥ਓਹ ਪੰਥ ਤੇਰੇ
ਉਤੇਆਨ ਚੜਿਆ ਜੇੜ ਆਯਾ ਸੀਮੈਮੂਨੂੰ ਮਾਰਕੇਜੀ॥ਸ਼ਾਹ ਮੁਪਮਦਾਸਾਮਨੰਡਾਹਰੋਪੱਸੂਰੇਕਢਮੈਦਾਨਨਿਤਾਰਕੇਜੀ੬੫ ` ॥ਧੈਂਚਲਿਖਵੇ ਸਾਰੀਆਂ ੫ _ਤਲਾਂ ਦੇਸਾਡੀ ਅੱਜ ਹੈਵਡੀ
` ਫ਼ਲੈਤ ਖ਼ੀਆੰ ॥ ਵੀਰਸਿੰਘਨੂੰਮਾਰਿਆ ਡਹ ੜੋਖਾਂਨੀਂ <<
ਮਿ । ਗੱਲ
੪
| ੁਰੇਕੀਅੰਜਧੇਆ ਕੀਤਚ ਦਾ ਸੱਭਸ਼ੁਮਾਰ 0029 $£ ਉਰ 70 101੧ ।00061180019100. 1 (੧੬) ਮੀਆਂ॥ਜਿਨੀ ਥਾਈਂਸੀਜਮਾ ਜਮੂਰਬਾਠੈ `ਕੀਡੇਸਰਬ ਵੋ ਮਾਲੂਮ ਹਜ਼ਾਰ ਮੀਅੰ॥ਦਾਰੂਵੈਡਿਆਸੂਰਿਆਂ ਜੈਗੀਆਂ ਨੂੰ7 ਦੋਬੋਤਲਾਂਕੈਫਖੁਮਾਰ ਮੀਅਂ॥ਸ਼ਾਹਸੁਹੈਮਦਾ ਪੀਸ਼ਰਾਬਗੋਰੇ ਹੋਏਜੈਗ ਨੂੰਤੁਰਤਤਿਆਰਮੀਆਂ॥ ੬੭ ॥ ਇਕ ਪਿੰਡਢਾ ਲਾਮਜੋਮੁਦਕੀਸੀਓਬੇਭਰੀਸੀਪਾਨੀਦੀ ਖੱਡਮੀਆਂ॥ਘੋੜਚੜੇ ।
ਦਿਤੇ ਨੀ ਜਾਇਕੇ ਗੱਡ ਸੀਆਂ॥ ਬਡੇੇ _ ਅਕਲੀਏਨਵੇਂ ਸਾਰ
ਤੋੜ 'ਦੇ ਮਾਸ' ਤੇ __ ਤੋਪਾਂ ਚੱਲੀਆਂ ਕਟਕਫ਼ਰੈਗੀਆਂਦੇਗੋਲੇ ਅ ਹੂ ਹੱਡਮੀਆਂ।ਸ਼ਾਹਮੁਹੈਮਦਾ ਪਿਛਾਂਨੂੰ ਉੱਠਨੰਠੇਤੋਪਾਂਸੱਭ ਆਏ ਓਥੇ ਫੱਡ ਮੀਆਂ ॥੬੮॥ ਡੇਰੇ ਆਨਕੇ ਬੈਠ ਸਲਾਹ ਕਰਦੇ ਉਡੀਕੀ ਐਤਵਾਰ ਅਸੀਂਖੰਡਾਫੜਾਂਗੇਜੀ।ਤੇਜਾਸਿੰਘਦੀਵਡ ਸਾਨੂੰ ਉਸਦੇਆਏਬਗ਼ੈਰਨਾ ਲੜਾਂਗੇਜੀ॥ ਸਰਫਾ ਜਾਨਢਾ ਸ਼ਾਂਹ ਨਹੀਂਜੇਤਵੇਂ ਕਰਨਾਜਦੋਂਵਿੱਰਮੈਦਨਦੇਵੜਾਂਗੇਜੀ॥ (ਦਾਇਰ ਕਹੋ ਰੇ ਚੱਲ ਡਰੰਘੀਵੋਵੜਾਂਓਤੀ।॥ ੬੪ ਭੀ ਲਸ਼ਕਰੀ' ਆਨ ਵੜਿਆਹੁਦੇਦਾਰ ਸੱਭੇ ਪਏ ਸਿੰਘ ਓਥੇਆਂਵਵੇਨੀ।ਕਰੋਹੁਕਮ ਤੇਤੇਗਉਠਾਈਏਜੀ ਕਚੀਚੀਅੰਪਾਵਦਨੀ ਉਜਂਨਜ਼ਰਆਈਅੰਬਾਜਂਕੁਖਿਅ ਨ ਚੋਟ'ਚਲਾਂਵਵੇਨ।॥' 'ਸ਼ਾਹਮੁਹੇਮਵਾ ।ਓਸਬੋਂ _ ਅੱਖੀਂ ਵੇਖਿਆਂਰੋ
ਹੁਕਮ ਲੈਕੇਹੱਲਾ ਕਰਨਦੀਡੌਲ ਬਨਾਂਵਦੇਨੀ ॥੭੦ ॥ ਫੇਰੂ
ਸ਼ਹਿਰਦੇਹੇਠ ਜਾਂਖੇਤਜ੍ੱਧੇ ਤੋਤੋਪਾਂ ਚੱਲੀਆਂ ਨੀ ਵਾਂਗ ਤੋਰਿਆੰ ਵੇ॥ਸਿੰਘਸੂਰਮੇਂ ਆਨ ਮੈਦਾਨ ਲੱਥੇ ਰੈਜ ਲਾਹਸੁੱਟੇਓਨਾਂ ਗੋਰਿਆਂਟੇ।ਉਡੇਲਾਟ ਨੇਅੰਤਨੂੰ ਖਾਇ ਗੁੱਸਾਫੇਰ ਦਿੱੜੇ ਨੀ _ ਲੱਖ-ਉਡੋਰਿਆੰਦੈ॥ਸ਼ਾਹਮੁਹੈਮਦਾ ਰੈਡਬੈਠਾਇ ਨੰਦਨ ਸਿੰਘ _ 0000200.0404040.0061/1021:/1011020020019106.0/ਹ (੧੭) ਜਾਨ ਨਾਹੀਂ ਨਾਲ ਜੇਰਿਆਂ ਦੇ॥ ੭੧॥ ਹੁਕਮ ਲਾ ਕੀਡਾਂ ਲਸ਼ਕਰ ਆਪਣੇ ਨੂੰਤੁਸਾਂ ਲਾਜਐੰਗ੍ਰੇਜ਼ਵੀ ਰਖਣੀਜੰਮਸਿੰਘੀ [ _ ਮਾਰਕੇ ਕਟਕ ਮੁਕਾਇ ਦਿੱਤੇ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀਤੇਪੂਰਬੀ ਦੱਖਠੀ
ਜੀ।ਨੰਦਨਟਪੂਆੰਵਿੱਚਕੁਰਲਾਟਪਿਆ ਕੁ ਕੁਰਸੀ ਚਾਰ ਹਫ਼ਾਰ
ਹੈਸੱਖਣੀ ਜੀ॥ ਸ਼ਾਹਮੁਹੈਮਦਾ ਤੁਸੀਂ ਪੰਜਾਬੀਓ ਜੀ ਕੀਰਤ ਸਿੰਘ ਸਿਪਾਹੀਦੀਰੱਖਣੀ ਜੀ॥੭੨ ॥ ਹੋਯਾ ਹੁਕਮਅੰਗਰੇਜ਼
ਦਾ ਤੁਰਤਜਲਦੀ ਤੋਪਾਂ ਮਾਰੀਆਂ ਨੀਰਦੇ ਆਇ ਪੱਲੇ ।ਫੂਕ
ਸੱਟੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਮੇਖਜੀਨਾਂ 'ਸਿੰਘਉੱਡਕੇ ਪੱਤਰਾਹੋਇ ਫੱਲੇ
।ਫੋਲਵਾਰੀਆਂ ਤੇਬੂਆਂਛੱਡਦੌੜੇ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ਲਈ ਨਹੀਂਮੂਲ ਪੱਲੇ॥ ਓੜਕ ਲਿਆਮੈਦਾਨ ਫ਼ਰੰਗੀਆਂਨੇਸ਼ਾਹ ਮੁਹੈਮਦਾ ਰਣੋ ਨਹੀਂ ਮੂਲ ਹੱਲ॥੭੩॥ ਉਧਰ ਆਪਵਰੈਗੀਨੂੰ ਭਾਂਜ
ਆਈ ਦੌਕੇਜਾਨ ਗੋਰੇਰੈਦਿੱਤੀਕੰਡ ਮੀਆਂ॥ਚਲੇਤੋਪਖਾਨੈਸਾਰੇ
ਗੋਰਿਆਂਵੇ ਮਗਰ ਹੋਈ ਬੇਦੁਕਾਂਦੀਫੈਡ ਮੀਆਂ॥ ਕਿਨੇ ਜਾਕੇ ਲਿਅਇਕੇਖ਼ਬਰਦਿਤੀਨੰਵਨਹੋਇਬੈਠੀਤੇਰੀ ਰੈਡ ਮੀਆਂ ॥ ਸ਼ਾਹਮੁਹੈਦੇਖ ਮਦਾਮੈਦਾਨ ਜਾਕੇ ਰੁਲਦੀ ਗੋਰਿਆਂਦੀ ਪਈ ਬੈਡਮੀਆਂ॥੭੪। ,ਪਹਾੜਾਸਿੰਘਸੀਯਾਰਫਰੈਂਗੀਆਂਦਾ ਸਿੰਘਾਂ
ਨਾਲ਼ਸੀਓਸਦੀ ਗੈਰਸਾਲੀ।ਓਹਤਾਂ ਭੱਜਕੇ ਲਾਟ ਨੂੰਜੋਇਂ
ਮਿਲਿਆ ਗੱਲ ਜਾਇ ਦੱਸੀ ਸਾਰੀ ਭੇਤਵਾਂਲੀ॥ ਏਥੋਂ ਹਰਨ ਹੋਗਿਆਹੈਖ਼ਾਲਸਾਜੀਰੋਧਾਂ ਹੱਥਾਂਦੀਮਾਰਕੇਜਾਨਫਾਲੀ॥ ਸ਼ਾਹ
ਮੁਹੈਮਦਾ ਸਾਬਲੈ ਸਿਲੇਖਾਨੇਫੱਡਗਏਨੀ ਸਿੰਘਮੈਦਾਨ ਖ਼ਾਲੀ
॥੭੫॥ਮੁੜਕੇਫੇਰਫ਼ਰੈਗੀਆਂਜ਼ੋਰਦਿੰਤਾਲਾਵਾਂਦਾਰ ਗੋਲੇਜੇਦੋ' ਰ ਆਨੁੱਦੇ।ਉੱਤੀਰਾਲਜੇਚਾਵਰਾਂਕੜਕੀਆਂਨੀਕੈਰਵਪੱਡੜਾਂ 00260 0 €0180.0000/.10800/.0000800806091/0.0ਮੂ. (₹€) ਵੇਜੈਸੇਬਾਣ ਛੁੱਟੇ॥ ਜਦੋਂਡਿੱਠੇਨੀਂ ਹੱਥਫ਼ਰੈਗੀਆੰਂਦੇ ਓਥੇ ਕੇਈਆਂਦੇਆਂਨ ਪਰਾਨ ਟੁੱਟੇ।॥ਸ਼ਾਹਮੁਹੈਮਢ ਇਕਸੋਤੇਈ
ਂ ।੭੬॥ ਜਦੋਂ ਖ਼ਿਅ ਆਨਲੁੱਟੇ ਕੋਪ ਤੇਕੇਖਾਨੇਫਰੈਗੀਆ ਹਫਸਤੇ ਕਰਨ ਗੱਲਾਂ ਮੁੰਡੇਘੋੜ ਚੇ ਨਵੇਂਫੋਕਰੇਜੀ॥ਅਧੀ
`ਗਭਲੂੰ ਉਠਕੇਖ਼ਿਸਕਤੁਰੀਯੇਕਿਬੋਂ ਪਏ ਗੋਰੇ 'ਸਾਨੂੰ-ਓਪਰੇ ਜੀ॥ਵਾਹੀ ਕਰਦੇ ਤੇ ਰੋਟੀਆਂ ਖੂਬ ਖਾਂਦੇ ਅਸੀਂ ਕਿਨਾਂ ਦੇਹਾਂ
ਖੁੜਰਪੋਤਰੇਜੀ॥।਼ਾਹਮੁਹੇਮਣਾਖੂਹ ਤੇਤੇਮਿਲਖ਼ਵਲੇਅਸੀਂ ਦੱਬ ਕੇਲਾਵਾਂਗੇਗੈਜੋਡਰੇਜੀ॥੭੭॥ਜੇਹਵੇਜੀਂਵਦੇ ਰਹੇ: ਸੋਪਛਸੋਫੀਂ ਹੋਏਭੁੱਖਦੇ ਨਾਲ ਜ਼ਹੀਰਮੀਆਂ॥ ਬੁਰੇਜਿੰਨਹੋਕੇ ਸਾਨੂੰ੫ਏ ਗੋਰੇਅਸੀਜਾਨਦੇਸਾਂਕੇਈਕੀਰਮੀਅੰ।ਅਸਾਂਸ਼ਹਿਭਦੇ ਵਾਸਤੇ ਰੱਥਪਾਯਾਅੱਗੋਂਡੂਮਨਾ ਛਿਕੇ ਮਖੀਰ ਮੀਆਂ ॥਼ਾਹਮੁਧੈਮਵਾ ਰਹ;ਨਾਕੋਈ ਲਕੇ ਜਿਥੇਚੱਲੀਏ ਘੱਤ ਵਹੀਰਮੀਅ॥੮॥ ਨੂੰਬੇੜੇਤੋਪਾਂਤੇਸ਼ੱਬ ਖੁਹਾਂਇ _ ਘਰੋਂ ਗਏ ਫ਼ਰੇਗੀ ਦੇਮਾਰਨੇ ਆਏ॥ਫੇੜ ਆਫਤਾਂ ਨੂੰ ਨੰਮਗਰਲਾਇਓਨੇ 'ਸਗੋਂਆਪਨਾਆਪ ਗ਼ਵਾਇ`ਆਏ॥ ਖ਼ੁਸ਼ੀਫੱਸਵਾ ਸ਼ਹਿਰਲਾਹੌਰ ਸਾਰ ਸਗੋ
ਰ | ਜਰਇਕੇ ਕਿ੍ਸੇਆਰਾਮ (ਕੀਤਾ ਕਿਸੇ ਰਾਡ ਕਿਸੇ ਦੋਇ ਰਾਡ । ਮੀਆਂ॥ਪਿੱਛੋਂ ਜਿਜਜਗਦਾਗੇ ਚ ਭੇਜੇ ਜੋਕੋਈ ਸਿੰਘ, ਰ੍ ਜ਼ਿਪਹੀ ਦੀ ਜ਼ੜਮੀਆਂ॥ ਕਿੱਥੇ ਲੁਕੋਗੇ ਜਾਇਕੇ ਖਾਲਸ! । ਜੀਵ ਖੇ੍ਕੇਅਸਲਦੀ ਬਾਤ (ਮੀਆਂ॥ ਸ਼ਾਹਮੁਹੈਮਦਾ ਫੇਰ ਰ ਇਕੱਠਕਰੋਰੋਲੱਗੀਜ਼ਾਨਨੀਹੋਰ ਕਠਾੜ ਮੀਆਂ ॥੮੦॥ਕੈਢੇ ਕ੍ੰਜੀਆਂਹੱਥਫੜਾਇ ਆਏ। ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੈਮਦਾ ਕਹਿੰਦੇਨੀ, ਯੋਗ
_ ਸਿੰਘਜੀ ਤੁਸੀ ਚੈਗੀਆਂ ਪੂਰੀਆਂ ਪਾਇ ਆਏ॥੭੯॥ ਘਰੀਂ
੩41016266-60%0040.0/0102//1014/1./.000:280/36910110.9/ਹ
] (੧੬) _ ਪਾਰਦੇ ਜਮਾਂਜ ਹੋਏਡੇਰੇ ਇਹ ਤਾਂ ਨੌਕਰੀਘਰੀਂ'ਨ ਮਿਲੰਨ 'ਜਣੇ। ਡੇਰੀਂਆਨਕੇਕਰਨਵਿਰਲਾ੫ਪਿਆਬੈਨਠਭਰਤੀਆਂ
ਤੇਓਥੇਵਿਕਨਦਾਣੇ। ਛਹੀਕੱਢਕੇਮੋਰਰੀ' ਅਇਬਹਿੰਦੇਡੇਰੀ'
ਆਇਕੈਵੇਰਪ੍ਰਸਾਵਿਖਾਟੇ ॥ ਸ਼ਾਹਮੁਹੈਮਦਾ ਸੱਭਮਲੂਮਕੀਤੀ
ਕੀਕੂੰਹੋ ਹੋਈਸੀ'ਦੱਸਖਾਂ ਲੁੱਦੇਹਾਣੇ॥ ੮੧॥ ਸਰਦਾਰਰਣਜੋਧ ਸਿੰਘਫ਼ੌਜ਼ ਲੈਕੇਮੱਦਤਲਾਡੂਏ ਵਾਲੇਦੀ ਚੱਲਿਆਈ॥ ਓਂਥੇ ਸੱਭ ਕਬੀਲੇ ਸੇਕੈਦ ਹੋਏ ਕੋਈ ਲਾਟਫਰੈਗੀਨੇ ਘੱਲਿਆਈ॥ ਉਨ੍ਹਾਂਜਾਇ ਖੇਹੀਆਂ ਬਾਦੇਸ਼ਾਹੀਆਂਨੀ ਉਸਦਾਜ਼ੋਰੰਨਾਕਿਸੇ ਨੰਝੱਲਿਆਈ ॥ ਸ਼ਾਹਸੁਹੈਮਦਾਛਾਵਨੀਫੂਕ ਢਿੱਭੀਵਿੱਰੋਂਜੀਉ ਫ਼ੋਰੈਗੀਨਾਹੱਲਿਆਈ॥੮੨॥ਚਾਰਪੜਤਲਾਂਲੈਮਈਆਸਿੰਘ ਆਯ!ਸਿੰਘਆਪਏਹੋਹਥਿਆਰਲੈਦੇ ਇਨਾਂਬਹੁਤਫ਼ਰੇਗੀਦੀ ਫ਼ੋਜਮੀਰੀਲੁਟਾਂਭਾਰੀਆਂ ਬਬਸ਼ੁਮਾਰਲੈਂ ਦੇ॥ਤੋਪਾਂਊਠਹਾਥੀ ਮਾਲਲਾਖਘੋੜੇਡੇਰੇਆਪਨੇ ਸਿੰਘਉਤਾਰਲੈ' ਵੇ॥ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਸਿੰਘਜੇ ਸ਼ੋਰਕਰਦੇ ਭਾਂਵੇਲੁਦੇਹਾਣਾੜਮਾਂਰਲ ੈਂ ਦ॥੯੩॥ ਦੋਂ
ਮਉਜਦੀਨ ਸਰਦਾਰਨੂੰ ਲਿਖੀਅਰਜ਼ੀ ਤੁਸਾਂਤਰਫ਼ਲੁਦੇ ਚੈਗੇ ਜ਼ੋਨ 'ਦੇਜੀ॥। ਦੇਹਭੇਜਉਰਾਰਸੱਭਕਾਰਖਾਨੇ ਪਇਓਗੱਜਿਓ
ਦੇਜੀ।ਤੈਨੂੰਅੱਜਹਜ਼ੂਰਥੀ' ਫ਼ਤੇਆਈ ਖ਼ਬਰਾਂ ਵਿੱਚਸੈਦਾਨ
ਆਵਨ ਵਿੱਚ ਜਹਾਨ ਦੇ ਜੀ ॥ਸ਼ਾਹਮੁਹੈਮਦਾ ਵੈਰੀਨੂੰਜਾਣ , ਰੀਜ਼ਰ ਸਦਾ ਰੱਖੀਏੇ ਵਿੱਚ ਧਿਆਂਨਦੇ ਜੰ॥੮੪॥ਸੱਠਂਕੋਹਾਂ ਦੀ ਪੰਧਸੀਲੁਵੇਹਾਂਣਾਰਾਭੋਰਾਤਕੀਤੀ ਫੁੰਡੇਦੋੜਮੀਆਂ॥ਓਹ ਸੱਭਖੋਹਕੇ ਕੀਤੀਆਂ ਚੌੜ ਭੀਲੁਫਿਆ ਲਾਂਟ ਨੇ ਆਮਡੇਰਾ ਮੀਅ॥ਅਲੀ ਅਬ ਤਬੇਲੇਂ ਦੀਓਟਭਾਰੀਅੱਧਘੜੀਲੜਾਈ 000੬0 64 7032 90161 (10;309 1 ।੧॥0069ਡਮੂਰ906106-0/ਨੂ ` ਵੀਜ਼ੇ ਮੀਐ।(਼ਰਮੁੰਧੇਖਵਾ ਸਿੰਘਲੂਟਇ'ਡੇਰੇਕਰਆਏ
_ਨੀਨ੍ਰਂਟੀਆਂ ਚੌੜਮੀਆਂ॥੯੫॥ ___ ਪਹਿਲੇ ਹੱਲਿਓਂ '_ ਸਿੰਘਜੋ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੇ ਪਏ ਔੜ ਐੋਬਕੇ ਜਾਂਵਵੇ ਨੀ॥ __ ੫੯੩
ਲੁੱਟੇ ਗਏਸਾਰੇ ਰਹੀਇੱਕ ਕੁੜਤੀ ਬਾਹਾਂ ਹਿੱਕ ਦੇਨਾਲ ਲਗਾਂਵਦੇ ਨੀ।ਅੱਗੋਂਲੋਕਲੜਾਈ ਦੀਗੱਲਪੁੱਛਨ ਜੀਭ ਹੋਠਾਂ ਵੀ ਖੋਲ ਵਿਖਾਂਵਵੇਨੀ।ਸ਼ਾਹਮੁਹੈਮਦਾਆਨਕੇ ਘਰਵਿਆਂਥੋਂ _ਨਵੇਂਕੱਪੜੇਂ ਹੋਰਸਿਵਾਂਵਦੇਨੀ॥੮੬॥ ਕਹਿੰਦੇ ਜੀਉਂਦੇ ਫੇਰ
ਰ
ਨਾਂ ਕਵੀਜਾਣਾਂ ਮੂੰਹਨਾਲਗਨਾਉਸਓੈਡਾਦੇ ਂਲ ਜੀ॥ਕਿਤੇ
ਜਾਇਕੇ ਰਾਰੇ ਦਿਨ ਕੱਟ ਆਈਏ ਊਡਨ'ਆਉਣਗੇ ਸਾਂਡੇਭੀ ਨਾਲੇਦੇ ਜੀ॥ ਤੁਸਾਂਆਖਿਆ ਮਰਗਿਆ ਲੁਦਿਹਾਨਾ ਅਸੀਂ
ਮੈਰਵੇਹਾਂਫੂਡ ਦੇਭਾਲਦੇਜੀ॥ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾਰਹੇ ਹਥਿਆਰ ਉਬੇਲੀਤੇ 'ਨਹੀਂਆਏ ? ਸਾਡੇ ਨਾਲਦੇ ਜੀ॥ ੮ਨ॥ ਪਿੱਛੇ ਬੈਠ ਸਰਦਾਗਾਂ ਗੁਰਮਤ ਕੀਤਾ ਕੋਈ ਅਕਲ ਦਾ ਕਰੋਇਲਾਜ
ਜਾਰੋ।ਛੇੜ ਬੁਰਫਿਆਂ ਦੀ ਸਾਡੇ ਪੇਸ਼ਆਈਪੱਗ ਦੜ੍ਹੀਆਂਵੀ
ਰੇਖੋਲਾਜ ਯਾਰੋ॥ ਮੁਠ ਮੀਵੀ ਸੀਏਸ ਪੰਜਾਬਦੀ ਜੀ ਇੰਨਾਂ
ਖੋਲ੍ਹ ਦਿਡਾ ਅਜ ਪਾਜ ਯਾਰੋ॥ ਸ਼ਾਹਮੁਹੈਮਦਾ ਮਾਰਕੇ ਮਰੋ
। _ ਏਂਥੇਕਦੀਰਾਜ ਨ ਹੋਇ ਮੁਹਤਾਜ ਯਾਰੋ। ੯੮॥ਡੀਜੀਵਾਰ ਲਲਕਾਰਕੇ ਪਏਗੋਰੇਵੇਲੇਗਜ਼ਲ ਦੇ ਹੋਏ ਨੀ ਸੂਰ ਮੀਆਂ ॥ _ ਕੱਸੇ ਠੀਸਿੰਘਾਂ ਲਈ ਨੇਆਂ ਤੁਰਤ ਕਮਰਾਂਕਾਇਮ 'ਜੰਗਨੂੰ “_ ਹੋਏਜ਼ਰੂਰਮੀਆਂ।ਪਹਿਲਾਂਬਾਂਵਿਓਂਆਨਕੇਜ਼ੋਰ ਦਿਤਾਪਿਆਂ ! ਦਲਾਂਦੇ ਵਿਵੋਲਤਰਸੀਲਰ। ਸ਼ਾਹਮੁਹੈਮਦਾ ਨੱਸਕੇ ਜਾਨ ਕਿਥੇ ਏਥੋਂ ਸ਼ਹਿਰ ਲਾਜੌਰਹੈ ਵੇਰ ਮੈਆਂ ॥%%॥ਆਂਸ਼ੀਐ 0101620000400/88.20/40./10140./.104400/30009110.9/ਹ
<< (੨₹) ਪਲੱਟਨਾਂਬੀੜਕੇ ਤੋਪਖ਼ਾਨੇ ਅੱਗੋਂ ਸਿੰਘਾਂ ਨੇਪਾਸਟੇਟੇਮੋੜਸੁੱਦੇ ॥'ਮੈਵਾਸਿੰਘਤੇਮ'ਖੇਖ਼ਾਂਹੋਏ ਸਿੱਧੇਹਲੇ ਤਿੰਨ ਫ਼ਰੈਗੀਦੇਤੋੜ ਸੁੱਵੇ ।ਸ਼ਾਮਸਿੰਘ ਸਰਦਾਰ ਅਟਾਰੀ ਵਾਲ ਬੈਨ੍ਹਸ਼ਸਤੀਂ ਜੋੜ ਵਿਛੋੜਸੁੱਟੇ।ਸ਼ਾਹਮੁਹੈਮਦਾ ਸਿੰਘਾਂਨੇਗੋਰਿਆਂ ਦੇਵਾਂਗ੍ਿੰਘੂਆਂ ਲਹੂਨਿੱਰੋੜਸੁੱਟੇ।੯੦॥੫ਏ ਬਾਂਵਿਓਂ ਹੋਇਕੇ ਫੇਰਧਾਵਾ ਫ਼ਰਾਸੀਤੇ ਸ ਜਿੱਥੇਸੀ ਚਾਰਯਾਰੀ॥ ਕੁੰਡਲ ਘੱਤਿਆ ਵਾਂਗ ਕਮਾਨਗੋਸ਼ਬਣ ੇ ੀ'ਆਨ ਸਰਦਰਾਂਨੂੰਬਹੁਤ ਖ਼ੁਆਰੀ।ਤੇਜਾ
ਸਰੀਸਹਮੁਹਮਦਾਮਰਨ 'ਸ਼ਹੀਦ' ਰੋਕ`ਅਤੇ ਜਾਨ ਨਾ _ ਕਰਨਗ ਫੇਰਪਿਆਰ ੇੀ॥ ੯੧॥ ਜੈਗ ਹਿੰਦ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਹੋਨ ਂ ਲਾ ਦਵੇ ਪਾਦਸ਼ਾਹੀਫੋਂਜਾਂ ਭਾਰੀਆਂ ਨੀ।ਅੱਜਹੋਵੇਸਰਕਾਰ `_ਤਾਂਮੁੱਲ ਪਾਵੇਜੇੜੀਆਂਖ਼ਾਲਸੇ ਨੇਤੇਗਾਂਮਾਰੀਆਂ ਨ)॥ਸਣੇ
ਰਿ ਆਦਮੀਗੋਲੀਆਂਨਾਲਉੱਡਨਹਾਬੀਵਾਂਉਦੇਸਟੇਅੰਬਾਰੀਆਂ
ਨੇ॥ ਸ਼ਾਹਮੁਹੈਮਦਾ ਇੱਕ ਸਰਕਾਰ ਬਾਝੋਂਫੌਜਾਂਜਿੱਤਕੇ ਅੰਤ
ਨੂੰਹਾਰੀਆਂਨੀ ॥੬੨॥ ਕਈ ਸੂਰਮੇ ਮਾਰਕੇ ਮੋਏਓਥੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ` ਰੱਥਕੀਤੇਤੇਗਂਨੰਗੀਆਂਦੇ।ਰਹਿੰਦੇਘਘੇਰਕੈ ਵਿੱਚ ਦਰਿਆਉ ਡੋਬੇਸਰ ਮਾਰਿਓਨੇਤੋਪਾਂ ਚੈਗੀਆਂ ਦੇ ॥ ਕਹਿੰਦੇ ਨੌਕਰੀ __ ਕਾਸਨੂੰਅਸਾਂਕੀਤੀ ਅਖੇ ਲੱਗਕੇ 'ਸਾਬੀਆਂ ਸੈਗੀਆਂਦੇ।ਜ਼ਾਹ
ਰ੍ ਮੁਹਮਦਾ ਰੱਰੱਬਨਾ ਫੇਰ ਲਿਆਵੇ ਜੁੱਧਵਿੱਚ ਜੇਨਾਲਫ਼ਰੈਗੀਆਂ
_
`ਵੇ॥੯੩॥ ਕੇਈ ਮਾਵਾਂਦੇ ਪੁੱਤਰਨੀ ਮੋਏਓਥੇ ਸੀਨੇ ਲੱਗੀਆਂ _ __ਤੈਜ਼ਕਦਾਰੀਆਂਨੀ॥ ਜਿਨ੍ਹਾਂਭਲਾਂਨੰਵੀਰ ਨ'।ਮਿਲੈ ਮਰਕੇ ਉਨਾਂ ਪਈਆਂਰੋਂਦੀਆਂ ਫਿਰਨ ਬਿਚਾਰੀਆਂਨੀ।ਓੰਗੇਜਿਨਾਂਦੇਸਿਰ 0
0000000041100041400404. 08008040100.00. (ਰੱ ) ਦੇਮੋਏਵਾਲੀਖੁਲੇਵਾਲਤੇ ਫਿਰਨਵਿਚਾਰੀਆਂ ਨ॥-ਸ਼ਾਹ
ਮੁਹੈਮਦਾਬਹੁਤਸਰਦਾਰਮਾਰੇਪਈਆਂਰਾਜਦੇਵਿਚਗੁਬਾਰੀਆਂ ਨੀ॥੯੪॥ਲਿਖਿਆਤੁਰਤਪੈਗਾਮਰਾਣੀਜਿੰਦਕੌਰਾਂਕੋਈ ਤੁਸਾਂ
ਨੇਵੇਰਨਹੀਂਲਾਵਣੀ ਜੀ॥ ਰਹਿੰਦੀ ਫ਼ੋਜਦਾਕਰੋ ਇਲਾਜ
ਕੋਈਕਾਬੂ ਤੁਸਾਂਬਜ਼ੈਰਨਾਂਆਵਣੀਜੀ॥ਮੇਰੀਜਾਨਵੇਰੱਬ ਜਾਂਤੁਸੀਂਰਾਖੇਪਾਓਵਿੱਰਲਾਹੌਰਦੇਫਵਣੀਜੀ।ਸ਼ਾਹਮੁਹੈਮਦਾ ਅੱਜਮੈਂਲਿਆ ਬਦਲਾ ਅੱਗੇਹੋਰਕੀ ਰੱਬ ਨੂੰਭਾਵਣੀ ਜੀ.॥ ੯੫॥ ਪੁਲ ਬੱਧਫ਼ਰ ਖ਼ਬਰਸੁਣਕੇ ੈਗੀ ਨੇ ਲਾਂਘੇਪਾਝ ੇਨੀ ਵਿੱਥ ਪਲਕਾਰਿਆਂ ਦੇ॥ ਆਏ ਸ਼ਹਿਰ ਲਾਹੌਰ ਨੂੰਖ਼ੁਸ਼ੀ ਕਰਵੇ
ਵਾਜੇ ਵੱਜਦੇਨਾਲਨਗਾਰਿਆਂਦੇ॥ਅੱਗੋਂ ਸੱਭਪਠਾਣਲੈਮਿਲੇ ਨਜ਼ਰਾਂ ਪਿਛੋਂਪੈਂਚਰਹਿੰਦੇਮੁਲਖਾਂਸਰਸ਼ਾਹਮੁਹੈਮ ਿਆਂਦੇ॥ਦ ' ਅਨਲਲੱਥੇ ਹੱਛੇਦੇਸਨ ਤੇਥਾਂਉ ਵਿਕਾਣਿਆਂ ਦੇ।੬੬॥ ੁਹਾ । _ਗਜਾ ਗਿਆਗੁਲਬੇਸਿੰ ਆਪ-ਚੜਕੇ ਬਾਹੋਂ ਘਪਕੜ ਲਾਹੌਰ
। _ਲਿਆਂਵ॥ ਦਾਈ ਸਾਹਿਬ ਲੋਕ ਜੀਅਸਾਂਪਰ ਦਯਾ. ਕਰਨੀ ਓਹੜਾਂ ਆਪਣਾ ਕੈਮਸਨਂਵਵਾਈ॥ ਦਿੱਤੇ ਕੱਢਮੱਲਫਈ
ਦ੍ਰਾਬੀਏਜੀਵਿੰਚੋਂ ਸਿੰਘਾਂਦੀਫ਼ੌਜਖਿਸਕਾਂਵਦਾਈ।ਸ਼ਹਮੁਹੈਮਵਾ ਤਰਫ਼ਪਹਾੜਲੈਕੇ ਤੁਰਤ ਜੈਮੂੰਨੂੰਕੂਚ ਕਰੱਵਦਾਈ ॥੬੭॥
ਬਦੇ ਮਾਈਦੇ ਆਨਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ਰਖੇਪਾਈ ਛਾਉਨੀ ਵਿੱਚ ਲਹੌਰ
ਦੇਜੀ॥ ਰੋਹੀ ਮਾਲਵਾ ਪਾਰਦ।ਮੁਲਖ ਸਾਰਾ ਨਾਠਾ ਘੱਤਿਆ ਵਿਚ ਫਲੌਰਦੇਜੀ॥ਲਿਆ ਸ਼ਹਿਰ ਲਾਹੌਰ ਫ਼ੀਰੋਜ਼ਪੁਰਾ ਜੇਨ੍ਹੇ ਟਕੇਆਵੇਣਜਿੰਦਕੋਰਦੇਜੀ।ਸ਼/ਹਮਹੈਮਦਕਾਂਗੜਮਾਰਬੇਠੀ
ਓਹਦੇ ਕੈਮਗਏਸੱਭੇਸੋਵਦੇਜੀ
੬੮ ॥ ਰਹਿੰਦ ਮੁਲਕ
0(616206:04.280082.2604/.403/4..00100619606100.2ੂ (੩ ੩੩)
.
ਦੇਪਿਆ ਪੇਂਟੇਕੀਤਾਹੁਕਮ ਫਰੈਗੀਆਂ ਸਾਰਿਆੰਨੇ॥ ਫ਼ਰੈਗੀ ਮਾਈ ਫ਼ੌਜ ਨੂੰਚਾਇਜਬਾਂਬਦਿੱਤਾਂ ਦਿੱਤੀਨੌਕਰੀਫੱਡਵਿੱਚਾਂ'ਰਿਆਂਨੇ॥'ਪਿੱਛੋਂ ਸਾਂਭ ਲੀਡਾ ਮੁਲਕ ਕਾਰਦਾਂਰਂਬਖ਼ਤਾਵੇਰਾਂ ਤੇਨੇਕਸਤਰਿਆਂਨੇ।ਸ਼ਾਹਮੁਹੈਮਦਾਏਸਰਾਣੀਜਿੰਦ ਫੌਰਾਂਤੋੜ ਸੁੱਵਿਆਮੁਲਕ ਉਜਾਰਿਆਂਨੇ ॥ ੯੯॥ ਕੀਤਾ ਅਕਲ ਵਾ
ਧੋਚਰਾਣੀਹਜਿੰਦਕੌਰਾਂਮੱਥਾਂਦੋਹਾਂਪਾਤਸ਼ਾਂਹੀਆਂਦਾਜੋੜਿਆਂਰੀ ॥/ਗੁੱਝੀ ਰਮਜ਼ ਕਰਕੇ ਰਹੀ ਆਪ ਸੱਚੀ ਬਦਲਾ ਤੁਰੇਤੇ
ਭਿਰਾਉਦਾਮੋੜਿਆਹੀਂ॥ ਲਏਤੁਰਤ ਮੁਸਾਹਿਬ ਲਪੇਂਟਗੇਵੀ
ਲਸ਼ਕਰਵਿੱਰਦਰਿਆਉਦੇਰੋੜਿਆਹੀ ।ਸ਼ਾਹਮੁਹੈਮਦਾਂ ਕਰੇ ਜਰਾਂਨਗੱਲਾਂਓਨ੍ਹਾਂਕਫ਼ਰਮੁਦਈਦਾਤੋੜਿਆਹੀ॥੧੦੦ ॥ ਪਿੱਛੋਂਬੈਠਕੇਸਿੰਘਾਨੂੰਅਕਲਆਈ ਕੇਹੀ ਚੜੀਹੈਂ ਜ਼ਹਿਰ ਤੂੰ ਸਾਣਮਾਈ॥ ਕਿਨਾਂ ਖੁੰਦਰਾਂਵਿੱਚ ਫਸਾਇਕੇ ਜੀ ਸਾਡੇ ਲਾਹ ਹੱਥਧੋਇਕੇ ਮਗਰ ਕਿਉ' ਪਈ ਸੁੱਟੇਤੂੰਤਾਂਘਾਣ ਮਾਂਈ॥ ਸਾਡੇ ਘਰੀ'ਅਜੇਨਾ ਦੇਨੀਹੈਂ ਜਾਨ ਮਾਈ।ਸ਼ਾਹਮੁਹੈਮਵਾਖੋਹ ਰ ਹਥਿਆਰ ਬੈਠੇ ਨਾਲ ਕੁੜਤੀਆਂ ਲਏ ਪਛਾਨ ਮਾਈ॥੨੦੧॥ ਠ੍ ਹੁੰਦੇਆਏਨੀਰੈਨਾਂਦੇਧੁਰੋਂਕਰੇਲੰਕਾਵਿੱਚ ਤਾਂਰਾਂਵਣ ਕੁਹਾਇ ਦਿੱਤਾ॥ ਕੌਰਵਪਾਂਡਵਾਂਨਾਲਕੀਭਲਾਕੀਤਅਣਠਾਰਾਂਖੂਹਣੀਆਂ ਕਟਕ ਮੁਕਾਇਦਿੱਤ॥ਰਾਜੇਭੋਜਦੇ ਮੂੰਹਲਗਾਮ ਦਿੱਤੀ ਮਾਰ
`_
ਅੱਡੀਆਂਹੋਸ਼ ਭੁਲਾਇ ਦਿੱਤਾ ॥ ਸ਼ਾਹਮੁਹੰਮਦਾ ਏਸ ਰਾਣੀ ਜਿੰਦਕੌਰਾਂ ਸਾਰੇ ਦੇਸਦਾ ਫ਼ਰਸ਼ ਉਠਾਇ ਦਿੱਤਾ॥ ੧੦੨ ॥ ਰੱਬਚਾਹੇਤਾਂ ਕਰੇਗਾ ਮੇਹਰਬਾਨੀ ਹੋਇਆ ਸਿੰਘਾਂ ਦੀ ਕੈਮ
_ਆਰਸਤਾਈ॥ਵੱਡੀਸਾਂਝਹੈਹਿੰਦੂ ਆਂਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਉਨਾਂਨਾਲ 1010260.00.240130.00141110/00/.(.00624/08000100.60..
- . (੩8; ਿ
ਨਾਕਿਸੇ ਦਾਵਾਸਤਾਈ ॥॥_ਓਓਹ ਹ! ਦੇ ਨਾਲ਼ਨਾ ਬੈਠਕੇਰੱਲ 1 ਕਰਨੀ ਖੁਦੀ ਆਪਨੀ ਨਾਲ ਮਹਾਸੜਾਈ॥ ਸ਼ਾਹਸੁਹੈਮਦਾ ਫੌਲਤਾਂਜਮਾਂਕਰਦੀਸਾਹੂਕਾਾਂਦਪੁੱਟਗਮਾਸ਼ਤਾਈ।੧੦੩॥ | ਰਜੇਰੜੀ ਹੋਈ ਸੋ ਲਈ ਹੈ ਵੇਖਅੱਖੀਂ ਅੱਗੇ ਹੋਰਕੀ ਬਡ __
[-ਬਨਾਂਵਣੀਜੀ॥ ਇੱਕਘੜੀ ਦੀਕੁਬਉਮੈਦਨ,ਹੀ ਕਿਸੇਲਬੀ ਹਾੜੀਕਿਸੇ ਸਾਵਣੀ ਜੀ॥ ਨਿੱਕੇਪੋਚਹੁਦੈਠਕੇ ਕਰਨਗਂ
ਹ ਅਸਾਂ ਡਿੱਠੀ ੮ਰੈਗੀਦੀਛਾਵਨੀ ਜੀ॥ ਸ਼ਾਹਮੁਹੈਮਦਾ ਨਹੀ
ਮਲੂਮਸਾਨੂੰਅਗੇਹੋਰਕੀਖੇਡਬਣਾਵਣੀਜੀ ।॥੧੦੪॥ਨਮਤ ਹਉਠੀਸੈਦੂਸਰਾਵਰਤਿਆਸੀਜਦੋਂਹੋਯਫ਼ਰੈਗੀਦਾਐਗਮੀਅ/
। ॥ਐਸੀਬੂਨ ਓਹਦੀ ਜ਼ਮੀਨ ਪਿਆਸੀਹੋਯਾ ਸੁਰਖਸ਼ਹਾਬ ਦੇ
ਰਗ ਮੀਆਂ ਧਰਡੀ ਵੱਢੇ ਧੂੜ ਦੇ ਬਨੇ ਬੱਢਲ ਜੈਸੇ-ਚੜੇ
ਆਕਾਸ਼ ੫$ਗਸੀਆ।(਼ਾਹਮੁਹੈਮਦਾਸਿਰਾਂਦੀ 'ਲਜਿਵਕ | ਹੀ ਉਦੇ ਅੰਗ ਮੀਆਂ॥੧੦੫॥`
[ਨ
19460 £$'6?1
੩10610200.04.%00/604109014/10311./.00140371600/0110.0/9
__