ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ
ਣਿ ਲੈ ਪਿਆਰਿਆ, ਜਾ ਜੋਬਨੁ ਨਉ ਹੁਲੜਾ, ਦਿਨ ਥੋੜੜੈ ਥਕੇ ਭਇਆ ਪਰਾਣਾ ਚੋਲਾ॥ ਕੰਤ ਅਸਾਡੇ ਰੰਗੁਲੇ ਆਇ ਲਥੈ ਜੀਰਾਣਿ॥ ਮੈ ਭੀ ਵੰਞਾ ਡੁਮਣੀ ਕਰਿ ਲੇਦੀ ਝੀਣੀ ਬਾਣਿ॥੨॥ ਕਿਉੀ ਨ ਸੁਣੇਹੀ ਗੋਰੀਏ ਆਪਣ ਕੰਨੀ ਸੋਇ॥ਲਗੀ ਆਵਹਿ ਸਾਹੁਰੈ ਨਿਤ ਨ ਪੇਈਆ ਹੋਇ॥੩॥ ਜੇ ਜਾਣਾ ਤਿਲ ਡੁਲਣੇ ਸੰਮਲਿ ਗੋਦ ਭਰੀ, ਜੇ ਜਾਣ ਉਠਿ ਚਲਣਾ ਥੋੜਾ ਮਾਣੁ ਕਰੀ,੪,ਨਾਨਕ ਰਤੀ ਪੇਈਆ ਜਾਣੁ ਵਿਰਤੀ ਸਨਿ॥ ਗੁਣ ਗਵਾਈ ਗੀਠੜੀ॥
432
